صادق قیصری، روزنامه نگار و دانشجوی سابق دانشگاه شهید بهشتی که در تاریخ ۳۰ بهمن ۱۳۹۶، در خیابان پاسداران بازداشت شده بود، طی تماسی با خانواده خود گفته است توسط دادگاه انقلاب به ۷ سال زندان، ۷۴ ضربه شلاق، ۲ سال ممنوعیت از فعالیت در مطبوعات و ۲ سال ممنوع الخروجی از کشور محکوم شده است.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، صادق قیصری که در ۳۰ بهمن سال گذشته از سوی نیروهای امنیتی با ضرب و شتم در خیابان پاسداران بازداشت و به زندان تهران بزرگ منتقل شده بود، از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به ۷ سال زندان، ۷۴ ضربه شلاق، ۲ سال ممنوعیت از فعالیت در مطبوعات و ۲ سال ممنوع الخروجی از کشور محکوم شده است.
گزارش شده، صادق قیصری امکان معرفی وکیل برای دفاع از خود را نداشته است.
یک منبع مطلع نزدیک به صادق قیصری پیش تر در گفتگو با کمپین حقوق بشر در مورد نحوی بازداشت او گفته بود: «صادق درویش نیست و هیچ نسبت فکری هم با دراویش ندارد ولی بعد از خبر درگیری و محاصره دراویش برای گزارشگری به آنجا رفته بود، ماموران او را در حال فیلم و عکسبرداری گرفتند و چند نفری با باتوم به جانش افتادند جوری که جمجمه اش شکسته و نیاز به جراحی دارد، ولی نه از جراحی خبری هست و نه از آزادی.»
وی دانش‌آموخته جغرافیا و برنامه‌ریزی شهر در ابتدای دهه نود و دبیری بخش اندیشه روزنامه ستاره صبح را به عهده داشت و با روزنامه‌های بهار و همدلی نیز همکاری می‌کرد.
خانواده‌های دراویش بازداشت‌شده بارها با اعلام وضعیت نامناسب بهداشتی زندان‌های فشافویه نگرانی خود را به این موضوع ابراز داشتند. گزارش شده این زندان فاقد امکانات پزشکی و بهداشتی اولیه‌ای مانند آب کافی برای نوشیدن و شستشو و حمام توصیف است.
ندامتگاه مرکزی تهران بزرگ که از آن به عنوان زندان فشافویه نیز یاد می‌شود، در جنوبی‌ترین منطقه استان تهران (۳۲ کیلومتری جنوب تهران) در حسن آباد قم واقع شده و برای نگهداری ۱۵ هزار تن از محکومان مواد مخدر ساخته شده است. رسول بداقی معلمی که تجربه هفت ساله زندان خود را به اتهامات تبلیغ علیه نظام و اقدام علیه امنیت ملی بین سال‌های ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۵ در زندان‌های اوین تهران و رجایی شهر کرج گذرانده، پس از دو ماه نگهداری در ندامتگاه تهران بزرگ آن را جهنمی در کویر توصیف کرد و به کمپین گفته است که «خود زندانیان به زندان تهران بزرگ می‌گویند فینال زندان‌های ایران، ولی من اسمش را گذاشته‌ام جهنمی در کویر، چون در کویر حسن آباد قم قرار گرفته و مخصوصا در تابستان یک جهنم بدون آب و وسایل خنک کننده است.»