«میترا بدرنژاد زهدی» شهروند بهایی ساکن اهواز شنبه ۱۲ اسفند، توسط ماموران امنیتی دستگیر شده است و کماکان در بازداشت به سر می‌برد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، میترا بدرنژاد زهدی، شهروند بهایی ساکن اهواز، شنبه ۱۲ اسفند ۱۳۹۶، توسط ماموران امنیتی بازداشت شد، وسایل شخصی وی از قبیل لبتاپ و تعدادی کتاب، هنگام تفتیش منزل توقیف گردید. وی همچنان در بازداشتگاه وزارت اطلاعات اهواز پس از گذشت ۴۰ روز تحت بازجویی قرار دارد و تاکنون بدون هیچ گونه اعلام جرم و بدون تفهیم اتهام در بلاتکلیفی و بازداشت به سر می‌برد.
یک منبع مطلع پیشتر، در این خصوص به کمپین گفته‌بود: «روز شنبه، ۱۲ اسفند ۱۳۹۶، تعدادی زیادی لباس شخصی و ماموران اطلاعات به منزل میترا بدرنژاد هجوم بردند و با تهدید و ارعاب او را بازداشت و وسایل شخصی‌اش، مانند لبتاپ و تعدادی کتاب را توقیف کردند.»
دیدگاه‌نو در گفتگویی با روزبه زهدی، فرزند میترا بدرنژاد زهدی، از آخرین وضعیت این شهروند بهایی توضیحاتی را ارائه داد که در ادامه آمده است:
روزبه زهدی در پاسخ به سوال اینکه چرا و چگونه مادرشان بازداشت شده است، می‌گوید:« ماموران امنیتی با بالا رفتن از روی در و دیوار وارد ساختمان شده‌اند و به طور همزمان ۲۰ مامور امنیتی به درب منزل ما و طبقه دیگر که منزل عمویمان است مراجعه کردند. این ماموران در حالی وارد منزل ما شده‌اند که جز مادرم فرد دیگری در منزل نبود و این ماموران به مدت نزدیک به سه ساعت کل منزل را مورد تفتیش قرار داده‌اند. اینکه چرا مادرم را بازداشت کرده‌اند برای ما نیز یک علامت سوال بزرگی است چرا که حتی پس از گذشت نزدیک به چهل روز هیچ اتهامی به او نزده‌اند و در بلاتکلیفی به سر می‌برد اما در زمان بازداشت ماموران بسیاری از وسایل منزلمان از جمله پاسپورت‌ها، کارت خدمت پدرم، دفترچه بیمه، لپ‌تاپ، کتاب‌های شخصی و مذهبی، موبایل و طلا را برده‌اند. ماموران در زمان ورود به منزلمان نیز موبایل مادرم را گرفته اند که به هیچ کس خبر ندهد اما در نیم ساعت پایانی تفتیش برادرم به منزل می رسند و وقتی هم تقاضا می کند که برگه بازداشت و تفتیش منزل را نشان دهند، ماموران برای یک لحظه خیلی کوتاه برگه را باز و بسته می کنند واجازه مشاهده برگه دادگاه را نمی دهند.
فرزند این شهروند بهایی بازداشت شده توسط ماموران وزارت اطلاعات دولت حسن روحانی در پاسخ به سوال اینکه نحوه برخورد ماموران چگونه بوده است، می‌گوید: «بنده بخاطر اینکه در ایران نیستم بر اساس آنچه خانواده گفته‌اند، می‌دانم که برخورد‌ها به هیچ عنوان خوب نبوده است. حتی پس از حضور برادرم در نیم ساعت آخر تفتیش خانه و بازداشت مادرم، ماموران کیف برادرم را تفتیش کردند و چون برادرم کار عکاسی می‌کند، رم دوربین او را برداشتند. برادرم هر چقدر به ماموران خواهش می‌کند که محتوای این رم، عکس‌های عروسی یک زوج است و من عکاس هستم آنها قبول نکردند و رم را بردند و در نهایت گفتند که فردا برود از ستاد خبری بگیرد که همچنان پس از گذشت نزدیک به چهل روز نه تنها رم را پس ندادند بلکه بقیه وسایل را هم پس نداده‌اند.”
این شهروند بهایی در مورد پیگیری وضعیت مادر بازداشتی خود می‌گوید: «پدرم وقتی به دادگاه مراجعه می‌کند و با رئیس دایره وکلا نیز صحبت می‌کنند، وکلا به دلیل اینکه این پرونده از جنبه اینکه هیچ اتهام و جرمی انجام نشده است را عجیب توصیف می‌کنند و می‌گویند که حاضر به قبول پرونده نیستند، چرا که اصلا پرونده و هیچ گونه دلیل و استنادی جهت بازداشت نبوده است و کار ماموران امنیتی را غیرقانونی دانسته و عنوان می کنند که چون اتهامی وارد نشده و جرمی مطرح نشده است نمی توانند وکالت پرونده را قبول کنند»
با وجود تمدید حکم بازداشت این شهروند بهایی روزبه زهدی از عدم شرایط مناسب جهت ملاقات با مادر خود می‌گوید، وی در این خصوص گفت: «چند روز پس از دستگیری حکم مهر شده از سوی دادگاه توسط پدرم گرفته‌می‌شود و به ستاد خبری می‌برند، اما حکم را می‌گیرند و اجازه ملاقات در همان لحظه را به پدرم نمی‌دهند و پس از سه روز تماس می گیرند تا پدرم با مادرم به مدت ده دقیقه ملاقات داشته باشد. این ملاقات تنها ملاقات بوده و یک بار هم در تاریخ پنجم فروردین مادرم از بازداشتگاه وزارت اطلاعات تماس می‌گیرد و به مدت دو دقیقه با پدرم و برادرم در ایران صحبت می‌کنند. نگرانی ما از شرایط جسمی مادرم است چرا او بیماری قند دارد و قرص های وی به مدت یک ماه بود و الان احتمالا قرص هایشان تمام شده است و به دلیل عدم ملاقات خانواده با مادرم و وضعیت بلاتکلیفی نگران حالشان هستیم».
فرزند این شهروند بهایی همچنین درخصوص وضعیت نگهداری مادرشان می گوید « تا پیش از ۱۰ روز پیش در انفرادی بود که به تازگی به یک سلول دو نفره منتقل شده و الان با یک خانم زندانی دیگر هم سلول هستند.» روزبه زهدی از نحوه برخورد نامناسب مقامات قضایی نیز چنین گفته است « پدرم چندین بار به دادگاه مراجعه کرده اما همواره می گویند قاضی نیست و دستیار وی نیز پاسخگو نبوده و بارها نیز گفته اند که دستیار قاضی نیز حضور ندارد که از این طریق پدرم توان پیگیری قضایی کمتری پیدا کرده است». او بزرگترین دغدغه خودشان را بلاتکلیفی وضعیت مادرشان دانسته و می گوید« ما خبر نداریم که وضعیت مادرمان چه خواهد شد، مادرم نه شاکی خصوصی دارد و نه تاکنون تفهیم اتهام شده است، هیچ جرم ثابت شده ای هم ندارد اما پس از گذشت نزدیک به چهل روز مجدد حکم بازداشتشان تمدید شده و این به معنای آن است که یک ماه تا چهل روز دیگر در بازداشت به سر خواهد برد.»
میترا زهدی که پیشتر از طریق تلفن منزل توسط ماموران امنیتی مورد بازجویی قرار گرفته بود تنها فرد مورد آزار و اذیت قرار گرفته در میان اعضای خانواده نبوده و فرزندان این شهروند بهایی دچار محرومیت از تحصیل و منع تحصیلی شده بودندو آقای زهدی همسر خانم میترا بدری نژاد نیز پیشتر به مدت سه ماه منع فعالیت اقتصادی در محل کسبشان شده بودند.
به گفته فرزند این شهروند بهایی بازداشت شده همزمان با بازداشت و تفتیش منزلشان، محل زندگی یکی دیگر از بهائیان شهر اهواز نیز به صورت کامل مورد تفتیش قرار گرفته است. شهروندان بهایی در ایران به جرم دگراندیش بودن بارها و بارها مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند و براساس مواضع مطرح شده از سوی فعالان حقوق بشر، جامعه بهایی ایران یکی از بزرگترین گروه های مذهبی در ایران هستند که پس از انقلاب تاکنون همواره مورد تبعیض سیستماتیک قرار گرفته و از حقوق شهروندی و انسانی محروم بوده اند.
در ۲۴ بهمن‌ماه سال جاری نیز دست کم ۷ شهروند بهایی در بوشهر بازداشت شدند.
چندی پیش ۲۵ استاد دانشگاه و حقوقدان بین‌المللی در نامه‌ای خطاب به محمدجواد لاریجانی، رییس ستاد حقوق بشر قوه قضاییه خواستند به آزار بهاییان پایان داده‌شود و خواستار اجرای عدالت و به رسمیت شناختن حقوق بهاییان شدند.
بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار نفر بهایی وجود دارد، اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته است و مذهب بهاییان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به‌صورت سیستماتیک نقض شده است. محل کسب آنها پلمپ می گردد یا با احکامی چون اقدام علیه امنیت ملی، توهین به رهبری و … مواجه می شوند.