ارژنگ داودی زندانی سـیاسی محبوس در زندان رجایی شهر، در سلسه نامه‌های خود از زندان، این بار و در این نامه ۳ روز “اول ماه مه روز جهانی کارگر” “دوم ماه مه روز ملی معلم ” “سوم ماه مه روز جهانی خبرنگار را گرامی داشته و می نویسد که «بر همه ماست که به سهم خود در خیزش حق طلبانه بپاخاستگان، مشارکت فعال و جانانه داشته به ویژه در سه روز پیشارو به یاری کارگران مبارز، معلمان پیشتاز و خبرنگاران مستقل بشتابیم.»
این معلم و نویسنده زندانی در بخشی دیگری از این نامه نوشته: «از تمامی آزادیخواهان جهان به ویژه ایرانیان پراکنده در سراسر گیتی و بالاخص هم میهنان معتقد به جمهوری، دموکراسی، حقوق و عدالت، صمیمانه درخواست می نمایم که به هر نحو ممکن به یاری مردمان بپاخاسته در سراسر کشور شتافته به خصوص در ۳ روز خجسته پیشارو در همراهی با سایر اقشار و اصناف بپاخاسته؛ خیزش کارگران، خروش معلمان و فریاد خبرنگاران را رساتر سازند.…»
ارژنگ داودی به خاطر نامه‌نگاری از زندان و انتشار و ارسال نوشته‌ها و یادداشت‌هایش بارها از سوی مسوولین زندان مورد تهدید، فشار و شکنجه قرار گرفته است. وی با اتهامات تازه‌ای در زندان روبرو و احکام جدید حبس نیز محکوم شده است.
اتهام «عضویت و هواداری و فعالیت موثر در پیشبرد اهداف سازمان مجاهدین خلق در زندان» صدور حکم اعدام را برای این زندانی سیاسی ۶۱ ساله به دنبال داشت.
ارژنگ داودی محکومیت ۱۰ ساله نخست خود را به پایان رسانده، اما پیش از صدور حکم تازه اعدام، با پرونده‌سازی‌های مختلف طی دوران حبس، دوباره به ۲۰ سال و ۸ ماه زندان محکوم شده است.
این زندانی سیاسی آبان‌ماه ١٣٨٢ بازداشت شد و زیر شدیدترین شکنجه‌ها در سلول‌های انفرادی زندان “٣٢٨” سپاه پاسداران، بند دو الف قرار گرفت. وی از سوی شعبه ٢۶ دادگاه انقلاب، قاضی حسن زارع دهنوی (حداد)، به ۱۵ سال زندان تعزیری، ۵ سال محرومیت از حقوق اجتماعی، انفصال دایم از مدیریت مجتمع آموزشی- فرهنگی پرتو حکمت، ٧۴ ضربه شلاق و تبعید به زندان‌های جنوب کشور محکوم شد.
اتهام‌های اصلی ارژنگ داودی، راه‌اندازی و تاسیس «جنبش آزادی ایرانیان» و «کنفدراسیون دانشجویان ایرانی» است، هرچند اتهامات دیگری همچون نوشتن «مانیفست ضد نظام جمهوری اسلامی»، توهین به رهبری و بنیانگذار جمهوری اسلامی و مسوولین نظام و روحانیون، توهین به مقدسات، و همکاری با خبرنگار کانادایی «جین کوکان» برای ساخت فیلم مستند «ایران ممنوع» نیز در پرونده ارژنگ داودی وجود داشت.
داودی در سال‌های اخیر به زندان‌های مختلفی تبعید شده است؛ از زندان اوین به زندانی در اهواز، از آنجا به بندرعباس و سپس به زندان رجایی شهر (گوهردشت) کرج تبعید شد. وی در مدتی که در زندان‌های مختلف دوره محکومیت خود را می‌گذراند، بارها در اعتراض به وضعیت زندان، رفتار زندانبانان و اوضاع سیاسی- اجتماعی ایران اعتصاب غذا کرده است.
این معلم زندانی در دوران سال‌های زندان، بارها مورد شکنجه‌های وحشیانه قرار گرفته است و بخشی از بینایی و شنوایی خود را در اثر این شکنجه‌ها از دست داده است.
این زندانی سیاسی هم‌اکنون در سالن ۱۲ زندان رجایی شهر کرج به‌سر می‌برد.
متن کامل نامه‌ی ارژنگ داودی در اختیار «کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی» قرار گرفته است که در پی می‌آید.
با یاد خدا
ایرانیان جهان؛
برای به پیروزی رساندن انقلاب سوم، متشکل شویم.
دست در دست هم
این ۳ روز خجسته را گرامی تر از همیشه بداریم:
*اول ماه مه روز جهانی کارگر
*دوم ماه مه روز ملی معلم
*سوم ماه مه روز جهانی خبرنگار
هم میهنان؛
ریشه تحرکات پراکنده اجتماعی-صنفی در سراسر کشور از واقعیات جامعه امروز ایرانی نشأت گرفته و به همین دلیل تمام فاکتورهای ضروری برای تحویل پذیری به یک جنبش سراسری را در خود نهفته دارد.
این تحرکات اصیل تر از آن می نماید که به زور سرنیزه، سرکوب یا خاموش گردد، زیرا که خواستار احقاق تمامی حقوق معطل مانده از دوران انقلاب مشروطه تا کنون به ویژه خواست ها و ناخواست های تلنبار شده در ۳۷ سال گذشته است.
همه می دانیم که در حکومت های استبدادی حق همواره گرفتنی بوده، نه دادنی!؟ اینک نیز که مجموعه عوامل داخلی و فشارهای خارجی، رژیم سترون را عقیم تر از پیش و شمشیر سرکوب را به مراتب کندتر از سال های اخیر نموده بر همه ماست که به سهم خود در خیزش حق طلبانه بپاخاستگان، مشارکت فعال و جانانه داشته به ویژه در سه روز پیشارو به یاری کارگران مبارز، معلمان پیشتاز و خبرنگاران مستقل بشتابیم.
آزادیخواهان معترض؛
ایرانیان دموکرات منش؛
هم میهنان عدالت پیشه؛
جمهوری خواهان ایرانی؛
اینک اقتضائات جنبش ۲۰۰ ساله “آزادی خواهی و دموکراسی پذیری ایرانیان” ایجاب می دارد که مردمان بپاخاسته در سراسر کشور اعم از معلم، کارگر، پرستار، دانشجو و… صرفنظر از ویژگی های فکری، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، دینی و حتی طبقاتی-صنفی خود، دست در دست در کنار هم قرار گیرند.
حسب وظیفه ذاتی و صنفی بر عهده معلمان سراسر کشور است که به منظور متشکل شدن کلیه نیروهای معترض، علاوه بر آگاهی بخشی به مردمان بپاخاسته در سراسر میهن محنت-زده و ضمن یاری رسانی به تلاش های جاری برای ایجاد نوعی “ائتلاف حداکثری” از فعالان اجتماعی، اجازه ندهند که مافیای حاکم بر کشور، کما فی السابق “روز ملی معلم” را به نفع خود مصادره، آن را به نام یک ملای مرتجع جا زده، جنبش سراسری معلمان را بیش از پیش مخدوش نمایند.
کارکنان ستمدیده؛
در دوران پس از انقلاب صنعتی، همواره بر عهده نیروهای پیشرو، کارکنان مبارز به ویژه کارگران انقلابی بوده تا که هم به عنوان پرچمدار مبارزات رهایی بخش و هم به عنوان نماینده سنتی جامعه زحمتکشان با از خود گذشتگی محض در برابر هر گونه تحقیر اجتماعی، ستم اقتصادی، تمایز حقوقی و تبعیض سیاسی ایستادگی کنند.
امروز نیز در شرایط کنونی میهن بر عهده یکایک کارگران مبارز است تا به منظور ایفای هر چه مؤثرتر رسالت تاریخی خود، ضمن تلاش خستگی ناپذیر برای خاتمه بخشیدن به پراکندگی های فرصت سوز فعلی به ایجاد نوعی اتحادیه مستقل سراسری دست یازند. همچنین توجه داشته باشیم که به منظور اثربخشی نهایی به کوشش های متداوم جاری در مسیر انسجام دهی هر چه متراکم تر به اعتراضات مردم و کارکنان بپاخاسته در سراسر کشور، اقدام عاجل به “سازمان سازی” برای برپایی یک “تشکیلات دموکراتیک سراسری” تحت عناوینی چون “ائتلاف ملی کارکنان” یک امر بسیار مهم و اصولی به شمار می رود.
بنابراین به منظور هر چه متشکل تر شدن نیروهای تأثیرگذار برای به پیروزی رساندن انقلاب سوم، بر یکایک ماست که با بهره گیری از هر گونه امکانات فردی-جمعی، جانانه بکوشیم تا سهم شایسته خود را در تمرکزبخشی و جهت دهی به از خود گذشتگی های جاری به نحو احسن ادا نماییم.
از قعر سیاهچال های قرون وسطایی دار و دسته چپاولگران بیگانه زاد و بیگانه پرست حاکم بر میهن اهورایی از تمامی آزادیخواهان جهان به ویژه ایرانیان پراکنده در سراسر گیتی و بالاخص هم میهنان معتقد به جمهوری، دموکراسی، حقوق و عدالت، صمیمانه درخواست می نمایم که به هر نحو ممکن به یاری مردمان بپاخاسته در سراسر کشور شتافته به خصوص در ۳ روز خجسته پیشارو در همراهی با سایر اقشار و اصناف بپاخاسته؛ خیزش کارگران، خروش معلمان و فریاد خبرنگاران را رساتر سازند.
هم میهنان به پیش؛
پیروز باد انقلاب دموکراتیک ایرانیان
دیر زیوی و شاد زیوی همگان را آرزومندم؛
زنده باد ایرانی؛
پاینـده باد ایران؛
در اهـتزاز باد پرچم سه رنگ اهورایی؛
ارژنگ داودی
معلم، شاعر، نویسنده
زندانی سـیاسی
زندان رجایی شهر
۴ اردیبهشت ۱۳۹۴