عفو بین‌الملل هر سال یک گزارش جامع در مورد وضعیت حقوق بشر در سطح جهان منتشر مى‌کند. گزارش امسال به وضعیت حقوق بشر در ١۵٩ کشور مى‌پردازد.
عفو بین‌الملل در ۶ صفحه به شرح موارد متعدد نقض حقوق بشر در ایران پرداخته است.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی در ایران، در آغاز این گزارش آمده است: «امسال اعلامیه حقوق بشر ۷۰ ساله می‌شود اما کاملن روشن است در حالی هفتاد سال از عمر این اعلامیه می‌گذرد که هیچکدام از ما هیچ تضمینی برای حقوقمان به عنوان انسان نداریم.»
در طول سال میلادى ٢٠١٧، شکنجه و بدرفتاری‌های دیگر به ویژه در دوران بازجویی متداول بود.
بازداشت‌شدگان تحت نظارت وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران غالبا برای مدت طولانی در سلول‌های انفرادی نگه داشته شدند که مصداق شکنجه است.
مقامات به طور سازمان‌یافته از انجام تحقیقات درباره مدعیات مربوط به شکنجه و مردود شمردن «اعترافات» بدست‌آمده تحت شکنجه سرباز زدند.
ممانعت مقامات از دسترسی زندانیان سیاسی به مراقبت‌های پزشکی مناسب ادامه یافت. در بسیاری از موارد این کار به عنوان مجازات تعمدی یا براى اعتراف‌گیرى انجام می‌گرفت و از این جهت مصداق شکنجه بود.
زندانیان شرایط بی‌رحمانه و غیرانسانی از جمله ازدیاد جمعیت، محدودیت دسترسی به آب گرم،غذای نامناسب، تخت ناکافی، عدم تهویه مناسب و رخنه سوسک و حشرات در محل زندان را تحمل کردند.
بیش از دوازده زندانی سیاسی در زندان رجایی شهر کرج بین ماه‌های ژوئیه و سپتامبر در اعتراض به شرایط وخیم زندان دست به اعتصاب غذای طولانی مدت زدند. برخی از آن‌ها با اقدامات تلافی‌جویانه از جمله محرومیت از دسترسی به مراقبت‌های پزشکی، انتقال به سلول انفرادی و تشکیل پرونده‌های کیفری جدید مواجه شدند.
دانلود فایل پی‌دی‌اف بخش ایران در گزارش سالانه عفو بین الملل
دانلود فایل کامل پی‌دی‌اف گزارش سالانه عفو بین‌الملل به زبان اصلی