مراسم تشییع سمیه مهری که در اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ از سوی همسرش مورد اسیدپاشی قرار گرفته بود ظهر روز چهارشنبه ۲۶ فروردین ماه۱۳۹۴در روستای همت آباد از توابع شهرستان بم برگزار شد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی ، سمیه مهری که به همراه دخترش در اردیبهشت ماه ۱۳۹۰ از سوی همسرش مورد اسیدپاشی قرار گرفته بود، در اثر عارضه ریوی ناشی از اسید روز سه‌شنبه ۲۵ فروردین ماه ۱۳۹۴ در یکی از بیمارستان‌های تهران در گذشت.
دراین حادثه اسیدپاشی رعنادختر کوچک سمیه از ناحیه سر به شدت آسیب می‌‍بیند و بینایی یکی از چشمانش را از دست داد.
بدن این دختر که اکنون شش ساله است به شدت سوخته است. دست‌های نازنین دختر بزرگ سمیه نیز کمی آسیب دیده اند ، آثار این سوختگی هر چند چندان عمیق نیست اما همچنان بر دست‌های این دختر ۹ ساله نمایان است. شوهروی که اعتیاد داشت هنگامی که او اعلام کرد قصد جدایی از وی را دارد در ساعت ۳ نیمه شب به قصد انتقام‌گیری این حمله اسیدی را انجام داد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی و به نقل از کانون زنان ایرانی سمیه در گفت‌وگویی با یکی از خبرنگاران معتقد بود «اسید اسلحه بی‌صدا شده است و اطمینان داشت درآینده زن‌های دیگری را هم نشانه می‌گیرد. چون دراین سال‌ها توجه جدی به این مساله نشده. سرنوشت من و بچه‌ام تباه شد، یعنی سرنوشت همه قربانیان اسیدپاشی تباه می شود.»
