در پی انجام ملاقات، خانواده مرتضی مرادپور از وخامت حال ناشی از ضعف شدید جسمی وی ابراز نگرانی شدید کردند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، روز پنجشنبه ۴ آذر ۹۵ خانواده مرتضی مرادپور موفق به انجام ملاقات با فرزندشان شدند.مسئولین زندان رجایی شهر پس از پیگیریهای فراوان انجام گرفته در نهایت اجازه یک ملاقات کوتاه کابینی به خانواده این فعال سیاسی آذربایجانی داده‌اند.
اویان نیوز به نقل از خانواده این زندانی سیاسی نوشته که وضعیت جسمی مرتضی مرادپور در پی ضعف شدید ناشی از استمرار اعتصاب غذا بسیار وخیم گزارش شده است. همچنین این فعال مدنی از نبود حداقل امکانات گرمایشی و عدم دسترسی به آب گرم در سلول محل نگهداری خود ابراز ناراحتی کرده است.
علیرغم برودت هوا تنها یک پتوی کوچک در اختیار وی قرار داده شده و از تحویل لباس‌های گرم شخصی وی نیز خودداری به عمل آورده میشد.
مرتضی مرادپور از درد کلیه رنج میبرد و مسئولان زندان تا کنون از امکان دسترسی به پزشک متخصص ممانعت کرده‌اند.
پیشتر نیز این زندانی سیاسی آذربایجانی طی مکالمه تلفنی که از سوی دادیار ناظر زندان تبریز فراهم شده بود به مادرش اظهار داشته چند روزی است از «ناراحتی قلبی» رنج می برد.
مرتضی مرادپور در تماس تلفنی به مادرش گفته «امکان استحمام و دسترسی آسان به آب نوشیدنی و عدم استفاده قند و نمک» محروم است.
به گفته وی «سربازان وظیفه از ترس تنبیه مسئولان زندان حتی از رساندن آب کافی امتناع می کنند.»
از طرفی دیگر روز چهارشنبه مسئولان ندامتگاه کرج از جمله رئیس زندان و معاون، دادیار ناظر زندان، مسئول اجرای احکام با حضور در سلول نگهداری مرتضی مرادپور خواستار توقف اعتصاب غذای وی شده اند.
مسئولان زندان قول رسیدگی به وضعیت پرونده مرتضی مرادپور در صورت توقف اعتصاب غذا را داده اند که با مخالفت این فعال مدنی مواجه شده است.
مرتضی مرادپور ضمن رد این درخواست بر ادامه اعتصاب غذا تا تحقق کامل خواسته‌هایش تاکید کرده است.
این چندمین بار است که مسئولان زندان خواستار توقف روند اعتصاب غذای وی میشوند.
مرتضی مرادپور زندانی سیاسی آذربایجانی که از روز ۴آبان۹۵ در اعتراض به «عدم اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی در پرونده خود و ممانعت از آزادیش» در اعتصاب غذا بسر می برد همچنان در اتاقک فاقد حداقل امکانات بهداشتی از جمله حمام در زندان ندامتگاه کرج این شهر نگهداری میشود.
این فعال مدنی به همراه رسول رضوی و پس از اعلام اعتصاب غذا بدون حکم قضایی از زندان مرکزی تبریز به ندامتگاه کرج تبعید شده بود.
بنا به گفته نزدیکان ایشان، این دو زندانی در اتاقکی کوچک نگهداری میشوند و به گفته مسئولین زندان تا زمان استمرار اعتصاب غذا به بند دیگری منتقل نخواهند شد. مسئولین زندان همچنین اجازه برخورداری از حق تماس تلفنی و ملاقات را نیز بر این زندانیان منع کرده اند.
با تداوم بی خبری از وضعیت این زندانیان و استمرار اعتصاب غذای مرتضی مرادپور، نگرانی‌ها در خصوص وضعیت سلامتی این زندانیان افزایش یافته است.
مرتضی مرادپورهمچنین روز سه‌شنبه ۱۱آبان۹۵ در بند ۱۲ محکومین زندان مرکزی تبریز پس از اعتراض به عملکرد مسئولان بند، مورد ضرب و شتم ماموران انتظامات قرار گرفته و برای مدتی دچار بیهوشی شد.
وی در زمان ضرب و شتم نیز در اعتصاب غذا به سر میبرده است.
سازمان عفو بین‌الملل با صدور بیانیه‌ای در خصوص مرتضی مرادپور و رسول رضوی به همراه ۶ زندانی سیاسی دیگر که در اعتراض به زندانی بودن‌شان دست به اعتصاب غذا زده‌اند، تاکید کرد: «سلامت این زندانیان با سرعت رو به وخامت می‌رود.»
این سازمان با ارائه جزئیات پرونده و وضعیت این هشت زندانی، از کلیه فعالان خواست با پیوستن به آنان، خواهان آزادی فوری و بدون قیدوشرط زندانیان شوند.
این فراخوان از فعالان می‌خواهد با نوشتن نامه از طریق ایمیل، فکس، پیام توئیتر و پست خطاب به مقامات ایران شامل آیت‌الله خامنه‌ای و حسن روحانی، از طریق ارسال به سفارت‌های ایران یا نماینده دائم ایران در سازمان ملل، خواستار آزادی بدون قیدوشرط و فوری هشت زندانی در اعتصاب غذا شوند.
مرتضی مرادپور در سال ۱۳۸۸ در دادگاه انقلاب تبریز به اتهام اجتماع و تبانی جهت ارتکاب جرم بر علیه امنیت کشور و تبلیغ علیه نظام به ۳ سال حبس تعزیری محکوم شده است.
وی به همراه برادر خود فردین مرادپور و چندین نفر دیگر از فعالان آذربایجانی در جریان راهپیمایی خانوادگی ۱خرداد۸۸ در پارک ائل گولی تبریز و پس از طرح شعارهایی در رابطه با حقوق زبانی و ملی آذربایجانی ها بازداشت و پس از نزدیک به شش ماه بازداشت به قید وثیقه آزاد شد.