مریم اکبری منفرد در نامه‌ای از دادسرای تهران خواست پاسخ دهد پرونده شکایت او درباره اعدام خواهر و برادرش به کدام شعبه ارجاع شده و در چه مرحله‌ای است. رقیه و عبدالرضا اکبری منفرد جزو هزاران زندانی سیاسی اعدام شده در تابستان سال ۱۳۶۷ بودند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی به نقل از عدالت برای ایران، این زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، با ارسال نامه ای رسمی به دادسرای تهران که تصویر آن در اختیار عدالت برای ایران قرار گرفته، نوشته است: “یکی از مقامات دادستانی در یک توضیح شفاهی به همسرم گفته‌اند که مسئولان قتل عام سال ۶۷ از جمله مسئولان اعدام خواهر و برادرم یا مرده‌اند و یا پیر شده‌اند. می خواهم اسامی آنها را چه مرده باشند و یا خیلی پیر شده باشند بدانم. همچنین بدانم چرا و چگونه خواهر و برادرم که در حال گذراندن دوران حبس خود بودند و برادرم علاوه بر حکم سه سالی که داشت در زندان بود را اعدام کرده‌اند.”
مریم اکبری منفرد همچنین در نامه خود با اشاره به بخش دیگری از واکنش شفاهی دادسرای تهران به شکایت وی که در مهرماه سال جاری تسلیم شده، آورده است: “یک مقام دادستانی به خانواده ام در پاسخ به این درخواست من در شکواییه که گفته ام می‌خواهم بدانم خواهر و برادرم کجا دفن شده اند گفته است در گورستان خاوران دفن شده اند. می خواهم بدانم آیا این یک اطلاع درست است و اگر محل دفن آنها در خاوران است در کدام بخش این گورستان و با کدام مشخصات دقیق مکانی.”
عبدالرضا اکبری منفرد در سن ۱۷ سالگی در سال ۵۹ به دلیل اینکه نشریه مجاهد پخش می‌کرد دستگیر و به سه سال حبس محکوم شده بود اما با وجود اینکه سال‌ها بود مدت حبس خود را گذرانده بود مقامات قضایی از آزادی او خودداری کرده بودند و در سال ۶۷ اعدام شد.
درمراسم شب هفت پسر دیگر این خانواده، علیرضا اکبری منفرد که در ۲۸ شهریور سال ۶۰ به اتهام هواداری از مجاهدین اعدام شده بود، ماموران امنیتی به برگزارکنندگان مراسم حمله کردند و حضار از جمله مادر و خواهرم رقیه اکبری منفرد را نیز دستگیر کردند. رقیه اکبری منفرد که که مادر یک دختر خردسال بود، به ۸ سال زندان محکوم شد و در سال ۶۷ درحالی که فقط یک سال تا پایان اتمام مدت محکومیتش باقی مانده بود، اعدام شد.
به گزارش سازمان عفو بین الملل، در پی شکایت رسمی مریم اکبری منفرد به قوه قضاییه، وی که در حال سپری کردن پانزده سال دوران حبس خود در اوین است، از دسترسی به امکانات پزشکی محروم شده‌است. این گزارش می‌افزاید: “مقامات ایرانی از انتقال مریم اکبری منفرد به بیرون از زندان برای مداوا سر باز می‌زنند و این در حالی است که از قبل، برای درمان مشکلات آرتروز و تیروئید وی برنامه ریزی شده بود. دادیار زندان اوین خانواده خانم اکبری خبر داده که برنامه درمانی وی به دلیل اینکه او “پررو شده”، لغو شده است.
این ابراز نظر با اشاره به درج شکایت رسمی از طرف مریم اکبری منفرد که خواهان تحقیقات رسمی در مورد کشتار جمعی حدود پنج هزار زندانی سیاسی از جمله برادر و خواهر خود در سال ۱۳۶۷، محل به‌خاک‌سپاری اجساد و هویت عاملان این جنایت می‌شود، بیان شده است. محرومیت از حق درمان در ادامه اقدامات تلافی‌جویانه قبلی چون دستور دادستان مبنی بر محرومیت از حق دیدار خانواده و تهدیداتی چون اتهامات تازه علیه وی صورت گرفته است.”
به گزارش کمپین بین المللی حقوق بشر، مریم اکبری منفرد در واکنش به این اقدامات تلافی جویانه، در نامه ای سرگشاده نوشت: ”شماها چه چیزی برایم باقی گذاشته اید که مرا از محروم کردنش می ترسانید. واقعا شرم نمی‌کنید مرا، مادری که حتی نمی‌داند رنگ مورد علاقه دخترش چیست، حتی نمی داند غذای مورد علاقه دخترش چیست، نمی‌داند تفریح و سرگرمی دخترش چیست، تهدید به قطع ملاقات می‌کنید؟!”
سه برادر و یک خواهر مریم اکبری منفرد به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین در دهه ۶۰ اعدام شده‌اند. وی که در دی ماه سال ۱۳۸۸ و پس از حوادث عاشورای ۸۸ بازداشت شد، در ۱۱ خرداد ۱۳۸۹ و توسط ابوالقاسم صلواتی، قاضی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. اتهام این زندانی سیاسی محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران است. اتهامی که او بارها آن را رد کرده است. او پیش‌تر در نامه ای به احمد شهید نوشته بود که قاضی صلواتی در جلسه دادرسی خطاب به او گفته است: “تو جور خواهر و برادرهایت را می کشی.”
عفو بین الملل با انتشار فراخوانی از همگان خواسته تا آزادی فوری بی قید و شرط مریم اکبری منفرد، امکان مداوای فوری و دوامدار وی، عدم شکنجه وی، عدم آزار و شکنجه خانواده های قربانیان کشتار جمعی سال ۱۳۶۷، اجرای عدالت و جبران خسارت، تحقیقات مستقل و موثر، محاکمه عاملان را مطالبه کنند.
متن کامل نامه مریم اکبری منفرد به دادسرای تهران در پیگیری شکواییه‌اش به شرح زیر است:
“به دادسرای عمومی و انقلاب تهران
نظر به اینکه اینجانب مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، روز شنبه ۲۴/۷/۹۵ با ارائه شکواییه رسمی، از دادسرای تهران خواستار تحقیق پیرامون موضوع اعدام خواهر و برادرم در سال ۶۷ و روشن شدن جزییات آن، از جمله معرفی مسئولان اعدام آنان شده‌ام، درخواست دارم:
۱ـ اعلام کنید که شکواییه اینجانب برای رسیدگی به کدام شعبه ارجاع شده است.
۲ـ از آنجایی که یکی از مقامات دادستانی در یک توضیح شفاهی به همسرم گفته‌اند که مسئولان قتل عام سال ۶۷ از جمله خواهر و برادرم یا مرده اند و یا پیر شده‌اند، می‌خواهم اسامی آن ها را چه مرده باشند و یا خیلی پیر شده باشند بدانم. همچنین بدانم چرا و چگونه خواهر و برادرم که در حال گذراندن دوران حبس خود بودند و برادرم علاوه بر حکم سه سالی که داشت در زندان بود را اعدام کرده‌اند.
۳ـ یک مقام دادستانی به خانواده‌ام در پاسخ به این درخواست من در شکواییه که گفته‌ام می خواهم بدانم خواهر و برادرم کجا دفن شده‌اند گفته است در گورستان خاوران دفن شده اند. می خواهم بدانم آیا این یک اطلاع درست است و اگر محل دفن آنها در خاوران است در کدام بخش این گورستان و با کدام مشخصات دقیق مکانی.
یاد آوری می‌کنم برادر کوچکترم عبدالرضا اکبری منفرد در سن ۱۷ سالگی در سال ۵۹ به دلیل اینکه نشریه مجاهد پخش می‌کرد دستگیر و به سه سال حبس محکوم شده بود اما با وجود اینکه سال ها بود مدت حبس خود را گذارنده بود مقامات قضایی از آزادی او خودداری کرده بودند و در سال ۶۷ اعدام شد.
در مراسم شب هفت برادر دیگرم علیرضا که در ۲۸ شهریور سال ۶۹ به اتهام هواداری از مجاهدین اعدام شده بود، ماموران امنیتی به برگزارکنندگان مراسم حمله کردند و حضار، از جمله مادر و خواهر رقیه اکبری منفرد را نیز دستگیر کردند.
خواهر اینجانب که مادر یک دختر خردسال بود به ۸ سال زندان محکوم شد و در سال ۶۷ در حالی که فقط یک سال تا پایان اتمام مدت محکومیتش باقی مانده بود اعدام شد.
با توجه به اینکه اعلام شکایت در مراجع بین‌المللی تنها پس از آن ممکن است که به مراجع داخلی شکایت شده باشد و با عنایت به مستندات و مستدلات حقوقی که در شکواییه رسمی خود ارائه کرده‌ام، یک بار دیگر تاکید می کنم، اینجانب مریم اکبری منفرد، خواستار تحقیق پیرامون اعدام غیرقانونی خواهر و برادرم و روشن شدن جزییات آن، از جمله مسئولان واقعه مرگ آنان، دریافت کیفرخواست و سایر مدارک پرونده ای آنان و رسیدگی کیفری وفق قوانین موضوعه به خصوص اصل ۳۴ قانون اساسی که دادخواهی را حق مسلم هر فرد می‌داند می‌باشم.
همچنین با توجه به اینکه نشانی محل دفن آنها هیچگاه به خانواده اعلام نشده است، درخواست روشن شدن چگونگی اعدام و محل دفن آنها را نیز دارم.
مریم اکبری منفرد
بند زنان زندان اوین”