رضا شهابی، فعال کارگری و عضو هیئت مدیره سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران در حالی که پس از گذراندن ۴ سال زندان از حکم شش ساله خود از ۱۴ مهرماه به مرخصی استعلاجی برای درمان بیماری خود آمده بود، برای گذراندن بقیه حکم خود به زندان اوین فراخوانده شده است. پیش از این، مقامات ایرانی در پاسخ به سازمان جهانی کار درباره وضعیت این فعال کارگری، از آزادی مشروط او خبر داده بودند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی به نقل از کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران : رضا شهابی راننده ۴۴ ساله که به دلیل فعالیت‌های کارگری در قالب «سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه» در خرداد سال ۱۳۸۹ بازداشت و به اتهام تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی با حکم شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به شش سال زندان و ۵ سال محرومیت از فعالیت‌های اجتماعی محکوم شد. او پس از اعتصاب غذاهای مکرر در زندان‌های اوین و رجایی شهر، در چهاردهم مهر ۱۳۹۳ با سپردن وثیقه دویست میلیون تومانی برای پیگیری درمان بیماری‌هایش به مرخصی درمانی آمد و از آن زمان تا احضارش در هفته نخست آبان ماه سال جاری آزاد بوده است.
یک منبع مطلع روز دوشنبه دهم آبان ماه به به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: «آقای شهابی در حالی که چهار سال زندانش را تحمل کرده بود و فقط دو سال باقی مانده بود، با مرخصی درمانی بیرون آمد و بعد از آن هم برای برگشت به زندان تماس نگرفتند و ایشان هم بیرون زندان ماند، در گزارشی هم که ایران به سازمان جهانی کار داد، گفتند رضا شهابی با آزادی مشروط آزاد شده و ما هم باور کردیم، تا اینکه اوایل آبان ماه سال جاری (۱۳۹۵) دادستانی تهران به همسر آقای شهابی گفته است که مرخصی رضا تمام شده و در حال غیبت است و اگر به زندان برنگردد وثیقه اش ضبط می شود در حالی که چه این مدت را مرخصی حساب کنند و چه آزادی مشروط، او مدت حبسش تمام شده و نباید به زندان برگردد.»
به گفته این منبع مطلع، پس از آنکه دادستانی تهران در هفتم آبان ماه، رضا شهابی را برای بازگشت به زندان احضار کرد، این عضو سندیکای کارگران شرکت واحد تهران «احضار شفاهی از سوی دادستانی را غیررسمی” خوانده و تاکید دارد که “با توجه به گزارش مسئولان ایرانی به سازمان جهانی کار مبنی بر آزادی اش، قصد ندارد خود را به زندان معرفی کند.»
در گزارش شماره ۳۷۵ که سازمان جهانی کار درباره همکاری با ایران در ژوئن ۲۰۱۵ منتشر کرد آمده است: «در مورد توصیه های مکرر برای آزادی آقای رضا شهابی از زندان، باید گفت که دولت ایران اشاره کرده که آزادی مشروط او از سوی مقامات قضایی صادر شده و در حال حاضر آزاد است و به سر کار برگشته است.»
احضار رضا شهابی به زندان یک روز پس از فراخوان سندیکای کارگران شرکت واحد برای اعتراض به تغییرات تازه در قانون کار انجام شده است. این فراخوان در پی انتشار اخباری درباره تغییرات تازه ای در قانون کار ایران صادر شد، تغییراتی که به نظر اکثر کارگران از جمله “سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه” علیه منافع کارگران است.
به گفته این منبع مطلع «با اینکه خود آقای شهابی فعالیتی در این زمینه نداشته و همکاران و دیگر اعضای سندیکا این فراخوان را داده اند، ولی دقیقا یک روز بعد به همسر رضا شهابی گفتند باید به زندان برگردد و این نشان دهنده این است که از این حکم ها برای ترساندن بقیه استفاده می کنند.»
رضا شهابی علاوه بر این در پرونده دیگری به دلیل اعتراض در زندان به یک سال زندان محکوم شده است، این حکم که از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به اتهام تبلیغ علیه نظام صادر شده است، در بیستم آذر ۱۳۹۴ از سوی دادگاه تجدید نظر استان تهران نیز تأیید شد.
او از سال ۸۳ به عضویت هیات موسس سندیکای کارگران شرکت واحد در آمد و فعالیت سندیکایی خود را شروع کرد و در روز۱۳ خرداد ماه سال ۸۴ در انتخابات مجمع عمومی سندیکای کارگران شرکت واحد با رای کارگران به عنوان نماینده کارگران شرکت به عضویت هیئت مدیره سندیکا درآمد و به همراه دیگر اعضای سندیکا برای پیگیری مطالبات کارگران شرکت واحد تلاش کرد. رضا شهابی در جریان اعتصاب رانندگان شرکت واحد تهران در سال ۸۴ در منطقه ۱۰ اتوبوسرانی پایتخت دستگیر و بعد از آزادی از کارش اخراج شد اما در طول ۴ سال اخراج ضمن پیگیری بازگشت بکار خود و اعضای اخراجی همچنان به فعالیت سندیکای خود ادامه داد.
این فعال کارگری با وکالت نامه ی محضری از رانندگان شرکت واحد که به دلیل فعالیت های صنفی اخراج می شدند در هیات های تشخیص و حل اختلاف اداره کار دفاع می کرد. شهابی با پیگیریهای مستمر به همراه دیگر اعضای اخراجی سندیکا از دیوان عدالت اداری رای بازگشت به کار گرفت و در تیرماه سال ۸۸ با همین حکم به سر کارش در شرکت واحد تهران بازگشت و همچنان به فعالیت سندیکایی خود ادامه داد اما مدیریت وقت شرکت واحد برای متوفف کردن فعالیت های رضا شهابی دائم مناطق و خطوط او را جابجا می کرد.
رضا شهابی به دلیل فعالیت سندیکایی و ارتباط با رانندگان و گفتگو و دعوت آنها به سندیکا و با تداوم پیگیری مطالبات کارگران، روز ۲۲ خرداد ۸۹ توسط نیروهای وزارت اطلاعات حین کار با اتوبوس شرکت واحد و در حضور مسافران دستگیر و بعد از تفتیش منزل به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد و ۱۹ ماه با قرار بازداشت موقت در سلول انفرادی به سر برد.
به گفته یک منبع مطلع در جریان این بازداشت و «با جود اینکه شعبه ۲ دادسرای اوین ۶۰ میلیون تومان وثیقه برای آزادی وی تعیین کرده بود و خانواده اش این وثیقه را تودیع کرده بودند، اما با دخالت نیروهای اطلاعاتی رضا شهابی آزاد نشد.»
رضا شهابی در اسفند ماه سال ۹۰ از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به اتهام “اجتماع و تبانی، و اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام و تشکیل دسته و گروه” بعد از ۲۲ ماه بلاتکلیفی و بازداشت موقت به شش سال زندان و پنج سال محرومیت از فعالیت های سندیکایی و اجتماعی و هفت میلیون تومان جریمه نقدی محکوم شد و این حکم ۱۳ تیر ماه ۹۱ در شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر قطعی شد. پس از این بود که او در اعتراض به آنچه زندان غیرقانونی و کوتاهی در رسیدگی پزشکی می خواند، در چند نوبت ۳۰،۲۰،۷ روز و آخرین بار در اعتراض به تبعید غیرقانونی خود به زندان رجایی شهر در خرداد و تیر سال ۹۴ به مدت ۵۲ روز دست به اعتصاب غذا زد.
این فعال کارگری بعد از ۵۲ روز اعتصاب غذا و به خاطر وخامت وضعیت جسمی و افت فشارخون و ضعف شدید به بیمارستان هزار تخت خوابی تهران منتقل شد وپس از تثبیت شرایط عمومی جسمی اش در روز ۱۱ شهریور ماه ۹۳ از ناحیه کمر تحت عمل جراحی قرار گرفت و در چهاردهم مهرماه همبین سال (۱۳۹۳) نیز با وثیقه دویست میلیون تومانی به مرخصی اعزام شد.