جعفر عظیم‌زاده، اسماعیل عبدی و محمود بهشتی‌لنگرودی، سه فعال صنفی، طی هفته جاری برای تحمل دوران محکومیت خود با تماس‌های تلفنی جداگانه به زندان اوین فراخوانده شدند. هر سه این فعالان پیشتر زندانی بودند و پس از اعتصاب غذا با سپردن وثیقه از زندان اوین به مرخصی اعزام یا آزاد شده بودند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی ، اسماعیل عبدی، از اعضای دبیر کل کانون صنفی معلمان که حکم شش سال زندان او روز شانزدهم مهرماه در شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر استان تهران تأیید شده است، به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که از روز هیجدهم مهرماه و تنها دو روز پس از قطعی شدن حکم تا کنون سه بار از سوی اجرای احکام زندان اوین با او تماس گرفته و از او خواسته اند خود را به زندان اوین معرفی کند، آقای عبدی به کمپین گفت که “به دلیل اینکه احضار تلفنی را رسمی نمی داند از مأموران خواسته است که برای او احضاریه کتبی ارسال کنند.”
طی روزهای دوم و سوم آبان ماه نیز دو فعال صنفی دیگر محمود بهشتی لنگرودی از اعضای ارشد کانون صنفی معلمان و جعفر عظیم زاده دبیر اتحادیه آزاد کارگران ایران که با مرخصی درمانی در بیرون زندان به سر می‌برند، به صورت تلفنی از سوی دفتر دادیار ناظر بر زندانیان عقیدتی و سیاسی برای ادامه تحمل حبس به زندان اوین فراخوانده شدند.
یک فعال کانون صنفی معلمان که نخواست نامش فاش شود، احضار دو تن از اعضای فعال و شناخته شده این تشکل را به زندان اوین در این مقطع زمانی به وضعیت صنفی معلمان و همچنین انتخابات ریاست جمهوری پیش رو در ایران مرتبط دانست و به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: “وضعیت صنفی معلمان کشور در این سال ها هیچ بهبود مشخصی نداشته و هیچ کدام از مشکلاتشان حل نشده و مطالباتشان همچنان روی زمین مانده است، مسئولین فکر کرده اند ممکن است این مطالبات در جریان انتخابات و آزادی نسبی فضای انتخاباتی به حرکات جمعی معلمان منجر شود و مشکل ساز شود، مجمع عمومی کانون صنفی معلمان تهران هم به تازگی بعد از ده سال برگزار شده و اعضای هیئت مدیره جدید انتخاب شده اند، حکومت با زندانی کردن معلمین فعال با اتهامات امنیتی هم می خواهد به اعضای جدید هیئت مدیره کانون پیام بدهد که اگر مطالبات معلمان را پیگیری کند چه سرنوشتی در انتظارشان است و هم اینکه بدنه معلمان را از پیگیری حقوقشان در جریان کارزار انتخاباتی منصرف کند، در حالی که راه درست و قانونی این بود که به حقوق معلمان توجه بیشتری می کردند.”
این فعال صنفی گفت که روند طی شدن پرونده فعالان صنفی یک روند مستقل قضایی نبوده و به گفته او “بازجویان و دست‌های پشت پرده امنیتی” در پرونده دخالت می کنند.او گفت: “حکم آقای اسماعیل عبدی به محض قطعی شدن در دادگاه سر از اجرای احکام زندان اوین در آورد و برای معرفی به زندان با او تماس گرفتند، چنین سرعتی بی سابقه است، معمولا بیش از یک ماه طول می کشد تا حکم از دادگاه به بخش اجرای احکام دادسرا برود و بعد به اجرای احکام زندان، در بخش اجرای احکام متهم باید کتبا احضار شود و اگر خود را بعد از مهلت مقررمعرفی نکرد، اخطاریه ضبط وثیقه برایش ارسال شود، در پرونده آقای عبدی هیچ کدام این مراحل طی نشده و تنها دو روز بعد از قطعی شدن حکم مستقیم از زندان اوین با او تماس گرفته اند.”
این فعال صنفی کانون معلمان ایران گفت: “فعالیت های اسماعیل عبدی و محمود بهشتی امنیتی نبوده و حتی سیاسی هم نبوده و برای قدرت و وزارت و وکالت کار نکردند و مظلوم ترین زندانیان سیاسی و عقیدتی اند، اینها از طرف معلمان برای پیگیری حقوق همکارانشان انتخاب شدند، آن هم نه حقوقی بیشتر از آنچه قانون اساسی به معلمان می دهد، یعنی پیگیری حقوق قانونی معلمان مثل وضعیت بیمه معلمان، وضعیت مسکن معلمان و در کل فعالیتشان هم یک کار خشن یا غیرمسالمت آمیز انجام ندادند و فعالیت هایشان طبق قانون اساسی بوده و زندانی کردنشان غیرقانونی است.”
اسماعیل عبدی و محمود بهشتی لنگرودی هر دو معلم و جعفر عظیم زاده فعال کارگری است که هر سه تن پیشتر بازداشت و زندانی شده بودند و ابتدای سال ۱۳۹۵ در زندان اوین دست به اعتصاب غذا زدند. هر سه تن به دلیل فعالیت های مسالمت آمیز صنفی با اتهامات امنیتی زندانی شده بودند و یکی از مهم ترین خواسته هایی که در اعتصاب غذای آنها مشترک بود “رفع اتهامات امنیتی از فعالیت های صنفی و کارگری” بود. این اعتصاب غذا با خطرناک شدن اوضاع جسمیشان و همچنین دفاع فعالان حقوق بشر و رسانه های جمعی و افکار عمومی، به آزادی آنها منجر شد اما خواسته اصلی آنها که “رفع اتهامات امنیتی از فعالیت های صنفی و کارگری” بود، هیچ گاه پیگیری نشد و هر سه دوباره در آستانه زندانی شدن قرار گرفته اند.
یک فعال کارگری آگاه به وضعیت جعفر عظیم زاده نیز با تأیید خبر احضار او گفت: “مسائلی که جعفر عظیم زاده به دلیل آن در زندان اعتصاب غذا کرد، طی این مدت وخیم تر شده، نه تنها اتهامات امنیتی از فعالیت های صنفی رفع نشده، بلکه خود آقای عظیم زاده در این مدت با دو پرونده امنیتی دیگر روبرو شده که در یکی به همراه یکی دیگر از فعالان کارگری «اتحادیه آزاد کارگران ایران» به ۱۱ سال زندان محکوم شده و پرونده دیگر همچنان در جریان است» و این درحالی است که “آقای عظیم زاده از تیرماه که بعد از ۶۴ روز اعتصاب غذا از زندان بیرون آمد تا الان یا برای پیگیری درمان در بیمارستان بوده، یا برای دادگاه و محاکمه مجبور به مسافرت به شهر ساوه بوده، حالا هم که دوباره باید خودش را به زندان معرفی کند.”
جعفر عظیم زاده، فعال کارگری و دبیر هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران است، او در سال ۱۳۹۴ به دلیل فعالیت های صنفی در دادگاه انقلاب تهران به شش سال حبس محکوم شد و روز ۱۰ تیرماه سال جاری(۹۵) پس از یک اعتصاب غذای ۶۴ روزه و در وضعیت جسمی خطرناک پس از آنکه از زندان اوین به بیمارستان منتقل . سپس به مرخصی اعزام شد. او چهار ماه گذشته تحت نظر پزشکان مشغول مداوای بیماری و مشکلات ناشی از اعتصاب غذا بوده است. جعفر عظیم زاده در مهرماه ۱۳۹۵ و در دوران مرخصی توسط دادگاه انقلاب ساوه برای یک پرونده ای دیگر که مربوط است به فعالیت هایش “اتحادیه آزاد کارگران” و از جمله راه اندازی وب سایت اینترنتی برای این اتحادیه و مصاحبه با رسانه ها و اطلاع رسانی درباره فعالیت های صنفی کارگران به ۱۱ سال زندان محکوم شد و پرونده گشوده دیگری نیز در دادگاه ساوه در دست بررسی دارد که منتظر صدور حکم است.
محمود بهشتی لنگرودی از اعضای ارشد هیئت مدیره و دبیر کل سابق “کانون صنفی معلمان ایران” است که توسط دادگاه انقلاب تهران در سه حکم مجزا در مجموع به ۱۴ سال زندان محکوم شده است. او که در زندان اوین دوران محکومیت خود را تحمل می کرد، در اردیبهشت ماه ۱۳۹۵ پس از ۲۲ روز اعتصاب غذا به مرخصی درمانی اعزام شد.
اسماعیل عبدی نیز از اعضای ارشد و دبیر کل “کانون صنفی معلمان ایران” است. او چهار بار بین سال‌های ۸۵ تا ۸۸ بازداشت شده و در سال ۱۳۹۰ نیز در دادگاه انقلاب تهران به دلیل فعالیت های صنفی و مدنی به ۱۰ سال حبس تعلیقی محکوم شده بود. آقای عبدی ششم تیرماه ۱۳۹۴ بازداشت شده بود و ۲۵ اردیبهشت ماه و پس از یک اعتصاب غذای ۱۶ روزه از زندان اوین آزاد شد. در شانزدهم مهرماه ۱۳۹۵ حکم شش سال زندان اسماعیل از سوی دادگاه تجدید نظر استان تهران تأیید شد.
“کانون صنفی معلمان” فراگیرترین تشکل صنفی معلمان و دبیران آموزش و پرورش در ایران است که در دهه ۷۰ تشکیل شده و یکی از اهداف این کانون، دفاع از حقوق مادی و معنوی همه معلمان است. تاکنون تعداد قابل توجهی از اعضای فعال این کانون از جمله اسماعیل عبدی، محمود بهشتی لنگرودی، علی اکبر باغانی، رسول بداقی به دلیل فعالیت های صنفی خود بازداشت و محاکمه و زندانی شده اند و پرونده برخی از این فعالان صنفی به اخراج، زندان و تبعید ختم شده است.
به گزارش کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، از سال ۱۳۸۸ تاکنون دهها معلم و یا عضو کانون صنفی معلمان در ایران برای فعالیت‌های صنفی و یا مدنی و سیاسی، زندانی شده اند، ۴ تا ۱۵ سال حکم زندان گرفته اند و بسیاری از آنها پس از آزادی برای بازگشت به کار حرفه‌ای خود با مشکلات جدی مواجه بوده اند.
“اتحادیه آزاد کارگران ایران” هم در سال ۱۳۸۶ طبق آنچه در اساسنامه‌اش ذکر کرده، با حضور جمعی از کارگران، مزدبگیران و کارگران اخراجی و بیکار در مشاغل گوناگون و با هدف بهبود استانداردهای زندگی کارگران در ایران تشکیل شده است. جمع آوری طومار اعتراضی چهل هزار نفری کارگران، تجمع های اعتراضی مقابل مجلس و وزارت کار، هدایت و اجرای این تجمعات، اعتراض به حداقل دستمزد، اعتراض به ایجاد تغییرات ضدکارگری در قانون کار، نشست و ملاقات با دیگر تشکل های کارگری از قبیل سندیکای کارگران شرکت واحد تهران و سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه بخشی از فعالیت اعضای این اتحادیه در سال های اخیر بوده است. تاکنون تعدادی از اعضای هیئت مدیره این تشکل کارگری از جمله جعفر عظیم زاده و شاپور احسانی راد با اتهامات امنیتی بازداشت و یا محکوم شده اند.