نام و نام خانوادگی: کمال شریفی
شهرت: –
تاریخ و محل تولد: اول مهرماه ۱۳۵۱
وضعیت تاهل و فرزندان: مجرد
محل نگهداری: زندان میناب
تاریخ بازداشت یا دستگیری: ۵ خردادماه ۱۳۸۷
اتهام‌‌های انتسابی: محاربه
مرجع رسیدگی: دادگاه انقلاب سقز بە ریاست قاضی شایق
حکم صادره: ٣٠ سال حبس در تبعید
وضعیت حکم: در حال اجرا
سابقه محکومیت‌های پیشین: خروج از مرز و همکاری با حزب دموکرات کردستان کە پس از یک سال حبس و تحمل ۴٠ ضربه شلاق
سابقه شکنجه و بدرفتاری: انواع شکنجه‌های شدید برای اخذ مصاحبه ویدیویی و اعتراف تلویزیونی، ممانعت از حق معاشرت و مراوده با دیگران، همچنین محروم از حق مرخصی، ملاقات، مکاتبه با دیگران و طی کردن تمام دوران محکومیت خود در زندان
سوابق: اتهام خروج از مرز و همکاری موثر با حزب دموکرات کردستان
وضعیت‌های خاص: بر اثر اعتصاب غذا، یک‌بار دچار سکته شدە و از ناحیه صورت و همچنین سمت راست بدن، فلج، تا دو ماه دچار مشکل در تکلم و همچنین پلک چشم راستش نیز در آن مدت تا دو ماه دچار مشکل بوده و شب‌ها با نوار چسب چشمش را بستە نگە داشتە است
روایت زندگی و سرگذشت: «کمال شریفی» روزنامه‌نگار زندانی کُرد در «زندان میناب»، با وجود گذشت مدتها از دوران حبس خود، تاکنون اجازه حتی یک روز مرخصی نیز نداشته است.
«کمال شریفی» روزنامه‌نگار سیاسی کُرد ۴٢ ساله‌ی محبوس در «زندان میناب»، به همراه زندانیان عادی و جرایم مواد مخدر به سر می‌برد؛ او از ابتدای زندان خود تاکنون ممنوع‌الملاقات بوده است و تنها یک‌بار مادر و برادرش با اخذ اجازه از “مسوولین قوه قضاییه”، موفق به ملاقات وی شده‌اند.
«کمال شریفی» فرزند «بایزید» متولد اول مهرماه ۱۳۵۱، در شهر «سقز» است. پدرش بنای ساختمان و کارمند «اداره آموزش و پرورش» بود. «کمال» در این شهر تا مقطع دیپلم در رشته «علوم انسانی» به تحصیل ادامه می‌دهد.
او در تابستان سال ۶٧ در مرز «سردشت» دستگیر و به اتهام «خروج از مرز» و «همکاری موثر با حزب دموکرات کردستان» محکوم شد و مدتی را در بازداشتگاه «اداره اطلاعات سقز» و زندان‌های «سردشت» و «پیرانشهر» سپری می‌کند.
«کمال شریفی» همچنین در سال‌های ۱۳۶۸ و ۱۳۶۹، چندین بار به اتهام “هواداری و فعالیت برای حزب دمکرات کردستان” توسط نیروهای امنیتی «سپاه پاسداران» و «اداره اطلاعات» شهر «سقز»، دستگیر و در نهایت در اواخر بهار ١٣۶٩، از سوی دادگاه «انقلاب شهرستان سقز»، به یک سال حبس و تحمل ۴٠ ضربه شلاق محکوم شد.
این روزنامەنگار کُرد در بهار سال ١٣٧٠، همزمان با آزادسازی بخش وسیعی از جنوب کردستان در «عراق»، به عضویت رسمی «حزب دموکرات کردستان» درمی‌آید.
او در اوایل سال ١٣٨٠ کار ترجمه و نویسندگی را شروع می‌کند و به جز نشریات سازمانی حزب، همکاری نزدیکی با برخی از روزنامەنگاران و روزنامه‌های مدنی در شهرهای «سلیمانیه» و «اربیل» در «اقلیم کردستان عراق» داشته است و مدتی هم در «رادیو صدای کردستان»، از اعضای هیات تحریریه این رسانه بوده است.
«کمال شریفی» قبل از بازداشت، سابقه همکاری با سایت‌های مستقل و سازمان‌های مدنی را داشته؛ و در آن زمان یکی از مسوولان سایت “۴rojhelat” (یکی از رسانه‌های کُردی) بوده است.
این روزنامەنگار زندانی، در سال ١٣٨٧ جهت ارتباط با ادیبان، نویسندگان، ماموستایان (استادان) آیینی و شخصیت‌های فرهنگی و هنری از «اقلیم کردستان عراق» به زادگاه خود یعنی شهر «سقز» برمی‌گردد که در پنجم خردادماه ۱۳۸۷، در خانه یکی از کتابفروشان این شهر، پس از محاصره خانه ایشان و تیراندازی «ماموران سپاه» و «اطلاعات» و کشته شدن یکی از اعضای «حزب دموکرات کردستان» دستگیر شد. در این حمله «ماموران سپاه» با شلیک ١۵ گلوله آن عضو حزب را به قتل می‌رسانند.
«کمال شریفی» پس از توقف تیراندازی، از سوی «ماموران سپاه» و «اطلاعات» بازداشت و غروب همان روز به دستور «دادستان شهر سقز» به بازداشتگاه «اطلاعات سنندج» منتقل می‌شود. وی به مدت قریب به شش ماه، در بازداشتگاه شهر «سنندج» تحت انواع شکنجه‌ها و رفتارهای وحشیانه و غیر انسانی قرار می‌گیرد که در همان هنگام زیر انواع شکنجه و فشار مجبور به انجام یک مصاحبه ویدیویی نیز شده بود. او در آن زمان مدت چند روزی همراه با دو زندانی سیاسی اعدام شده، «احسان فتاحیان» و «شیرکو معارفی» را داخل یک سلول سپری می‌کند.
«کمال شریفی» به همراه «شیرکو معارفی» پس از مدتی از بازداشتگاه «اداره اطلاعات» شهر «سنندج» به زندان «سقز» منتقل می‌شود. پس از مدتی «شیرکو معارفی» به اعدام و حکم ٣٠ سال حبس در تبعید برای کمال از طرف «قاضی شایق» (دادگاه انقلاب سقز) صادر می‌شود.
گفته شده زمان کل دادگاهی «کمال شریفی»، بیش از پنج دقیقه طول نکشیده بود و او نیز فقط در زمان دادگاهی توانسته بود، تنها به مدت ٣ دقیقه آن هم با اشاره با یکی از وکلای خود به نام «احمد سعید شیخی» صحبت کند.
این روزنامەنگار کُرد پس از تایید حکم از سوی دادگاه تجدید نظر، به «زندان میناب» منتقل می‌شود.
«کمال شریفی» در دادگاه پس از استناد به «آیه ٣٢ سوره مائده» (این آیه مرتبط با حکم محاربین است و نفی بلد و اعدام و قطع دست چپ و پای راست و یا بالعکس و به صلیب کشیدن در همین آیه اشاره دارد.) و مواد ١٨۶ – ١٩٠ – ١٩٣ از «قانون مجازات اسلامی» محکوم شد و همچنین وی در مدت تحمل کیفر، “حق معاشرت و مراوده با دیگران نداشته و از مزایای مرخصی و ملاقات و مکاتبه با دیگران محروم می‌باشد و تمام محکومیت خود را باید در زندان به سر برد.”
این روزنامه‌نگار کُرد که هم‌اکنون در زندان «میناب» در میان “زندانیان عادی و جرایم مواد مخدر” به سر می‌برد، از ابتدای زندان خود تاکنون “ممنوع‌الملاقات” بوده است و تنها یک‌بار مادر و برادر وی با اخذ اجازه از مسئولین «قوه قضاییه» موفق به ملاقات وی شده‌اند.
این روزنامه‌نگار زندانی نزدیک به دو سال است که از تماس و حق استفاده از تلفن برای ارتباط با خانواده‌ش محروم است.
«کمال شریفی» در سال ۱۳۸۷، در اعتراض به شرایط و وضعیت غیر انسانی نگهداری‌اش در «زندان میناب» و عدم برخورداری از حق ملاقات با خانواده‌اش، دست به اعتصاب غذای طولانی‌مدت زد. او یک ماه پس از اعتصاب غذا، دچار سکته شد و از ناحیه صورت و همچنین سمت راست بدن فلج شد. این زندانی سیاسی کُرد تا دو ماه نمی‌توانست هیچ حرفی بزند و پلک چشم راستش هم در آن مدت، دو ماه بسته نمی‌شد و شب‌ها با نوار چسب چشمم را می‌بست. همچنین بهداری زندان تاکنون، هیچ‌گونه اقدامی برای درمان وی صورت نداده است.
«کمال شریفی» هم‌اکنون در «زندان میناب» در حالی کە “از مزایای حق معاشرت، مراودە، مکاتبە و ملاقات با دیگران و همچنین از مزایای مرخصی برخودار نیست”، کماکان با چند تن دیگر از زندانیان سیاسی، در میان زندانیانی با جرایمی همچون “قتل، مواد مخدر و غیرە…” بدون هیچ‌گونە تفکیک بند‌‌ها و جرایم دوران محکومت خود را طی می‌کند.
