شیرین بنینژاد، دانشجوی کامپیوتر در دانشگاه آزاد سما اندیشه به دلیل بهایی بودن از دانشگاه اخراج شد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، مسئولان دانشگاه آزاد سما اندیشه، روز چهارشنبه ۱۹ دیماه به شیرین بنینژاد، دانشجوی ترم پنجم مقطع کاردانی پیوسته در رشته علمی کاربردی کامپیوتر اطلاع میدهند که وی یکماه قبل از دانشگاه اخراج شدهاست.
یک منبع مطلع در این خصوص به کمپین گفت: «مسئولان دانشگاه، زمانی به این دانشجو اطلاع دادند، اخراج شدهاست که او شهریه ترم را کامل پرداخت کرده و یکی از امتحانات را نیز داده بود و این اخراج در حالی صورت گرفت که تنها ۳ امتحان از امتحانات پایان ترم خانم بنینژاد باقی مانده بود تا بتواند مدرک کاردانیاش را از دانشگاه بگیرد».
لازم به توضیح است؛ طی روزهای اخیر سه دانشجوی دیگر به دلیل بهایی بودن از دانشگاه اخراج شده و از ادامه تحصیل منع شده اند.
شایان معنوی، دانشجوی دانشگاه آزاد واحد قدس، روز پنجشنبه ۲۰ دیماه، پس از ۳ ترم تحصیل به دلیل بهایی بودن از دانشگاه آزاد واحد شهر قدس، اخراج شدهاست.
روز چهارشنبه ۱۹ دیماه، بدیع صفاجو، دانشجوی ترم ۷ دوره کارشناسی مهندسی شیمی، از دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات و اخیرا نیز سما نظیفی دانشجوی معماری دانشگاه آزاد واحد شهریار از شهروندان بهایی به دلیل باورهای دینی خود از ادامه تحصیل محروم شدهاند.
بر اساس مصوبه محرمانه شورای عالی انقلاب فرهنگی ایران، بهائیان علاوه بر محرومیت از اشتغال در اماکن دولتی، از تحصیلات دانشگاهی نیز محروم هستند.
پیشتر دو نماینده مجلس شورای اسلامی، به نامهای علی مطهری و محمود صادقی از تعارض مصوبه شورای انقلاب فرهنگی مورخه اسفند سال ۱۳۶۹ که شهروندان بهائی را از تحصیل در دانشگاه محروم میکند، با قانون اساسی کشور سخن گفته بودند. با این حال اخراج و منع تحصیل شهروندان بهایی ادامه دارد.
طی ماههای اخیر بیش از ۶۰ دانشجوی بهائی به دلیل بهائی بودن از ورود به دانشگاههای ایران محروم شده و دهها تن نیز در حین تحصیل با اخراج مواجه شدهاند.
گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران در طی عمر حکومت ایران بارها به بهایی ستیزی توسط حکومت ایران اعتراض کردهاند و آن را مصداق بارزی از بیتوجهی دولت ایران به معاهدات حقوق بشری دانستهاند.
قانون اساسی جمهوری اسلامی، بهاییت را به عنوان دین یا مذهب به رسمیت نمیشناسد، از این رو بازداشت و زندانی کردن بهاییان نیز در طول چهار دهه کماکان ادامه داشته است.