همسر هاشم خواستار، معلم بازنشسته‌ی ساکن مشهد که روز سه‌شنبه، اول آبان‌ماه ۹۷ از سوی ماموران امنیتی بازداشت (ربوده) شد و سپس به بند بیماران ممنوع‌الملاقات بیمارستان روانپزشکی ابن سینای مشهد که مخصوص اختلالات و ناهنجاری‌های روانی است انتقال یافت، از عدم موفقیت خود برای ملاقات با همسرش می‌گوید.
صدیقه مالکی‌فرد، گفته‌است: “علی‌رغم صدور اجازه ملاقات از سوی دادستانی، روز جاری پنج‌شنبه ۱۰ آبان‌ماه تنها پسرم موفق شد، ۵ دقیقه آقای خواستار را ملاقات کند و اصرار او برای دیدن همسرش به جایی راه نبرد.”
همسر آقای خواستار از تلاش خودش برای دیدار با این معلم زندانی گزارشی منتشر کرده که در آمده است: «امروز صبح پنج شنبه ۱۰ آبان ۹۷ به دادگاه رفتم که جهت ملاقات با آقای خواستار اجازه ملاقات بگیرم به من گفتند برای بعدازظهر اجازه ملاقات می‌دهیم و به شما زنگ می‌زنیم که بیایید. بعدازظهر گفتند “فقط خودتان و پسرتان برای ملاقات بیایید و به هیچ وجه، احدی همراه شما نیاید والا اجازه ملاقات نمی‌دهیم.” ساعت ۱۶۳۰ من و پسرم به بیمارستان رسیدیم از ما خواستند منتظر باشیم ساعت ۱۷۰۰ گفتند اول پسرش به ملاقات پدرش می‌رود و بعد شما می‌روید.»
خانم مالکی‌فرد در ادامه می‌گوید: «پسرم فقط ۵ دقیقه توانسته‌بود پدرش را ببیند. به پدرش گفته بود مادر الان برای ملاقات می‌آید. آقای خواستار گفته‌بود حرفهای اصلی را با مادرت صحبت می‌کنم.»
در آخر همسر آقای خواستار گفته: «وقتی پسرم بیرون آمد دیگه به من اجازه ملاقات ندادند. هر چه به آنها گفتم من اجازه ملاقات از دادستان گرفتم و من می‌بایست ملاقات کنم، ولی اجازه ندادند قبلا به من گفته بودند چون با رسانه‌ها مصاحبه می‌کنی، اجازه ملاقات به تو نمی‌دهیم، هر چه اصرار کردم، اجازه ملاقات به من ندادند و برگشتیم.»
از سوی دیگر شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران در بیانیه‌ای اعتراضی هفتم آبان‌ماه خود نسبت به بازداشت و زندانی کردن هاشم خواستار، فعال صنفی معلمان واکنش نشان داده و گفته “عده‌ای گمان می‌کنند با اتهام بیمار روانی می‌توانند وی و فعالان صنفی را از دور فعالیت و اثرگذاری خارج کنند. اما اتهام زنندگان به حدی رسوا و اتهام به اندازه‌ای نخ‌نماست که نه تنها مردم و معلمان ذره‌ای برای آن ارزش قایل نیستند بلکه بر محبوبیت خواستار افزوده خواهد شد.”
شورای هماهنگی در بیانیه‌اش اعلام می‌کند “اگر پرونده سازی، توهین، اتهام زنی، احضار و حبس معلمان در سراسر ایران متوقف نگردد معلمان این همه تحقیر و تعرض را بدون پاسخ نخواهند گذاشت.”
بیانیه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران در اعتراض به “ربودن” هاشم خواستار را بخوانید:
“روز اول آبان در یک عمل غیرانسانی و غیرقانونی آقای هاشم خواستار بازنشسته محبوبِ معلمان و مردم ایران ربوده شد و در کمال ناباوری وی را در بخش روانی بیمارستان ابن سینا مشهد بصورت اجباری بستری کردند تا نشان دهند عقلانیت و درایت نزد مسببین این عمل در قوه قضاییه و نیروهای امنیتی جایی ندارد. اما اینبار رسوایی به قدری بود که تاکنون نه دادستانی و نه ضابطان قضایی هیچ یک مسئولیت این گستاخی را بر عهده نگرفته اند.
هاشم خواستار یک فعال صنفی و مدنی است که شهرت جهانی دارد او پیش از این بخاطر فعالیت های صنفی دو سال را در زندان گذرانده است بارها تهدید و احضار شده اما هرگز از مقاومت دست نکشیده است. حال عده ای گمان می کنند به اتهام بیمار روانی می توانند وی و فعالان صنفی را از دور فعالیت و اثرگذاری خارج کنند. اما اتهام زنندگان به حدی رسوا و اتهام به اندازه ای نخ نماست که نه تنها مردم و معلمان ذره ای برای آن ارزش قایل نیستند بلکه بر محبوبیت خواستار افزوده خواهد شد. تا به امروز نیز همواره واکنش مردم و معلمان به این دست اتهامات، اعتراض و بیزاری جستن از اتهام زنندگان بوده است. ای کاش کسانی که ماشین رعب و وحشت و اتهام زنی به راه انداخته اند از تاریخ عبرت می گرفتند و می دانستند روزی باید در دادگاه عدالتِ تاریخ پاسخگو باشند.
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران ضمن اعتراض شدید به ربودن غیرقانونی آقای خواستار نسبت به سلامت جسم و روان وی هشدار می دهد ایشان پیش از بازداشت به قدری از سلامت جسم و روان برخوردار بودند که در سن بازنشستگی کشاورزی می کردند و در حال تالیف کتاب خاطرات خویش بودند.
از نظر ما افرادی باید تحت درمان روانپزشکی قرار بگیرند که فضای فعالیت صنفی را امنیتی می کنند کسانی که چشم بر دزدی ها و اختلاس ها می بندند اما معلمانِ منتقد را حبس می کنند. کسانی که به تجمع مسالمت آمیز معلمان حمله می کنند و کتف و سر معلمان را می شکنند و جسم مجروح آنان را بر زمین می کشند.
شورای هماهنگی دستگیری آقای خواستار را در راستای ایجاد فضای رعب و وحشت بین معلمان ارزیابی می کند و اعلام می کند اگر پرونده سازی، توهین، اتهام زنی، احضار و حبس معلمان در سراسر ایران متوقف نگردد معلمان این همه تحقیر و تعرض را بدون پاسخ نخواهند گذاشت. ما خواهان آزادی بدون قید و شرط تمام معلمان دربند و محاکمه مسئولانی هستیم که با بی تدبیری و بی کفایتی فقر و فساد را بر جامعه تحمیل می کنند و به منزلت فرهنگیان توهین می کنند.
شورای هماهنگی از فعالان صنفی و معلمان انتظار دارد مرعوب این فضاسازی و اتهام زنی نشوند صفوف متحد خود را مستحکم تر از قبل شکل دهند و در راستای تحقق مطالبات صنفی و آموزشی همبسته تر از گذشته با درایت و هوشیاری مطالبات محقق نشده را پیگیری نمایند. ما نیک می دانیم قدرت ما در اتحاد ماست پس همه معلمان را به اتحاد در عمل حول مطالبات صنفی و آموزشی فرا می خوانیم.
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران
۷ آبان ۹۷”
همسر آقای خواستار روز سوم آبان‌ماه همچنین با انتشار فراخوانی از همه مردم خواسته بود که در خصوص وضعیت همسرش، از مسئولان بیمارستان و دادستانی پیگیری کنند.
او با طرح سوالاتی چون “۱- چرا رئیس بیمارستان فردی را که در صحت و سلامت کامل است در بخش حاد بیماران روانی بستری کرده‌است ؟ ۲- بر اساس کدام قانون و تشخیص دادستان چنین دستوری را صادر کرده‌است؟” و انتشار شماره‌های تلفن دادستانی و بیمارستان جویای وضعیت همسرش شده‌بود.
گزارشگر کمپین نیز طی تماس‌هایی که با بیمارستان ابن سینای مشهد گرفته‌است با این پاسخ مواجه شد: “ناچار نیستیم به شما پاسخی بدهیم و فقط به بستگان درجه اول آن هم به صورت حضوری جواب خواهیم داد.”
از آنجایی که صدیقه مالکی‌فرد پیش‌تر نیز برای ملاقات با همسرش تلاش کرده‌بود و مسئولان بیمارستان اجازه ملاقات به وی ندادند، خطاب به رییس بیمارستان در تاریخ هشتم آبان‌ماه طی نامه‌ای نوشته: «خواهشمند است نسبت به تعیین وضعیت هاشم خواستار و علت بستری شدن در بخش ملاقات ممنوع مشخص گردد.»
با این حال همسر این معلم بازنشسته تا کنون پاسخی برای پرسش‌هایش نیافته‌است. (فراخوان همسر هاشم خواستار: “این همه انحراف و اعوجاج و دستور از کرسی حشمت و جلال به خاطر چه باید باشد؟”)
گفتنی است، روز سه‌شنبه، اول آبان‌ماه ۹۷ اخباری مبنی بر “ناپدید شدن” این فعال صنفی در فضای مجازی منتشر شد. کمپین پیش از این در گزارشی با عنوان “بی اطلاعی از وضعیت هاشم خواستار، فعال صنفی معلمان” به این موضوع اشاره کرده بود.
هاشم خواستار معلم بازنشسته و نماینده‌ی معلمان در کانون صنفی فرهنگیان مشهد است. او مدت‌هاست که از سوی دادگاه انقلاب مشهد با احکام مختلفی روبه‌رو می‌شود.
این فعال صنفی پیش‌از این در سال ۸۳ پس از هشت روز بازداشت در دادگاه انقلاب مشهد به اتهام “اقدام علیه امنیت ملی” به دو سال حبس محکوم شد که به سه سال حبس تعلیقی تبدیل شد.
هاشم خواستار در سال ۸۶ در دادگاه تخلفات اداری به کسر یک هشتم حقوق برای یک سال محکوم شد. سپس در سال ۸۸ در دادگاه انقلاب مشهد به اتهام “اقدام علیه امنیت ملی” به شش سال حبس محکوم و پس از اعتراض به رای صادره در در دادگاه تجدیدنظر این حکم به دوسال حبس تعزیری تقلیل پیدا کرد.
او بدون حتی یک روز مرخصی دوره دو ساله زندان را در وکیل‌آباد گذراند و به دلیل نوشتن نامه‌ای در مورد وضعیت زندان، ۴۵ روز دیگر نیز به صورت جریمه در زندان وکیل‌آباد سپری کرد.
مطالب مرتبط:
- گزارش تصویری از تجمع اعتراضی ایرانیان مقیم آلمان در کارلسروهه/ شنبه ۵ آبان‌ماه ۹۷ در اعتراض به بازداشت هاشم خواستار و قتل فرشید هکی
- فراخوان همسر هاشم خواستار: “این همه انحراف و اعوجاج و دستور از کرسی حشمت و جلال به خاطر چه باید باشد؟”
- صدیقه مالکی: “هاشم خواستار فعال صنفی معلمان را در یک بیمارستان روانی بستری کرده‌اند”
- هاشم خواستار: در یک جامعه دموکراتیک باید بتوان حق تجمع‌های اعتراضی و تشکیل انجمن‌های صنفی داشت
- هاشم خواستار: “همکاران فرهنگی از تجمع اعتراضی معلمان در ۳۱ تیر حمایت کنید”