زینب جلالیان، زندانی سیاسی کُرد که یازدهمین سال از دوران حبس خود را در زندان خوی سپری میکند به دلیل اعتصاب درمانی، وضعیت جسمانیاش وخیم گزارششده است، بهطوریکه به دلیل مشکلات گوارشی قادر به خوردن غذا نیست.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، زینب جلالیان زندانی سیاسی کُرد که دوران حبس ابد خود را در زندان خوی سپری میکند به دلیل اعتصاب دارو وضعیت جسمانی وی وخیم گزارششده است و باوجود درخواست خانواده این زندانی سیاسی هنگام ملاقات، مبنی بر پایان دادن به اعتصاب درمانی، اما کماکان این زندانی سیاسی کُرد بر تداوم اعتصابش اصرار دارد.
“امیرسالار داودی وکیل زینب جلالیان پیش تر طی نامه ای به دادستان کل کشور خبر از اعتصاب درمانی موکلش را داده بود.”
وکیل زینب جلالیان در بخشی از این نامه گفته بود که «از تاریخ بیست و شش اسفند ماه هزار و سیصد و نود و پنج تاکنون به واسطه اقدامات ناصواب مقامات زندان خوی (محل اقامت موکله) در تدارک دفترچه معاینات نوبتی ( هفتگی و ماهانه) به وجهی که خالی از هر گونه حقیقتی در این باره است و ایضاً ارائه گزارش خلاف واقع به نهادهای بین المللی و حقوق بشری و من جمله گزارشی که مبین رسیدگی ها و معاینه های مرتب و متناوب پزشکی در ارتباط با بانو است، وارد اعتصاب درمانی تا مدت زمان نامحدود شده است!»
پیش تر نیز علی جلالیان پدر زینب جلالیان زندانی نسبت به وضعیت چشم و سلامت فرزندش ابراز نگرانی کرده و گفته بود : «آخرین بار که زینب را دیدم وضعیت چشمانش خیلی بد بود. عملا دید چشمانش مختل شده و نیاز به جراحی و درمان در بیرون از زندان دارد. اما تاکنون چنین اجازهای ندادهاند. چندین بار درخواست مرخصی کردیم، سند خواستند، تهیه کردیم اما باز مرخصی ندادند در حالی که همه زندانیان از مرخصی استفاده میکنند اما یازده سال است که زینب از مرخصی استعلاجی هم محروم است. خیلی مشکل است. همه جوانیاش دارد در زندان میگذرد و سلامتیاش هم در خطر است.»
گزارش شده بدیل فراهم نشدن انجام معاینات و آزمایشات تخصصی پزشکی برای این زندانی سیاسی، وی شخصا به صورت تلفنی با چند پزشک متخصص در تهران صحبت کرده است و آنان با توجه به نشانههای بیماریاش، احتمال دادهاند به تب برفکی دهان نیز مبتلا شده است.
گروه کاری بازداشتهای خودسرانه سازمان ملل از مقامات جمهوری اسلامی ایران خواسته بودند که «زینب جلالیان» تنها زندانی سیاسی زن محکوم به حبس ابد در ایران را فورا آزاد کرده و تمامی اقدامات لازم برای جبران خسارات تحمیل شده بر او را بدون تاخیر و بر اساس ضوابط بینالمللی انجام دهد.
همچنین سازمان عفو بینالملل با انتشار بیانیهای ضمن اشاره به محرومیت زینب جلالیان زندانی سیاسی کُرد محکوم به حبس ابد از رسیدگی درمانی در زندان، در خصوص خطر نابینایی وی هشدار داده بود.
شهریورماه سال ٩۶، سازمان عفو بینالملل عدم دسترسی زینب جلالیان،به مراقبتهای پزشکی را مصداق “شکنجه” دانست.این سازمان حقوق بشری، امتناع از درمان زینب جلالیان را مجازات مضاعف و اخذ “اعترافات اجباری” از او اعلام کرد.