فردین رستمنژاد، کولبر ۳۵ ساله اهل روستای «شمشیر» پاوه، پس از ۱۸ ماه تحمل رنج ناشی از قطع نخاع، جان خود را از دست داد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، فردین رستمنژاد در روز جمعه ۳۰ شهریور ۱۴۰۳، در پی جراحات ناشی از اصابت گلوله در هنگام کولبری، درگذشت.
وی در تاریخ هشتم اسفند ۱۴۰۱ توسط نیروهای مرزی «کلهبر» نوسود از ناحیه شکم مورد اصابت قرار گرفت و به دنبال آن دچار قطع نخاع شد.
این کولبر جوان در طول ۱۸ ماه گذشته دو بار در بیمارستان طالقانی کرمانشاه تحت عمل جراحی قرار گرفت و بارها به دلیل وضعیت نامناسب جسمانی در بیمارستان بستری شد. اما به دلیل بیحرکتی و عدم مراقبتهای ویژه، دچار زخم بستر شده و در نهایت جان باخت.
فردین رستمنژاد، متأهل و دارای یک دختر خردسال به نام پریا بود. علاوه بر وی، دو عضو دیگر از خانوادهاش نیز در دو سال گذشته در جریان کولبری توسط نیروهای نظامی زخمی شدند.
کولبران در جمهوری اسلامی ایران از حق بیمه درمانی و سایر حمایتهای قانونی برخوردار نیستند و تمامی هزینههای درمانی بر عهده خودشان است.
براساس گزارشهای منتشر شده توسط سازمانهای حقوق بشری، تاکنون هیچیک از شکایات مرتبط با کولبران در سیستم قضایی ایران به نتیجه نرسیده است.