حمزه درویش زندانی سنی مذهب که هفتمین سال از دوران محکومیت ۱۵ ساله خود را بدون رعایت اصل تفکیک جرائم در زندان لاکان رشت سپری میکند، با نوشتن نامهای سرگشاده به جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران، نسبت به نقض حقوق خود در زندان اعتراض و تقاضای رسیدگی کرده است.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، حمزه درویش، زندانی سنی مذهب در زندان لاکان رشت دوران محکومیت ۱۵ ساله خود را بدون رعایت اصل تفکیک جرائم در زندان لاکان رشت سپری میکند.
آقای درویش با نوشتن نامهای سرگشاده به جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران، نسبت به نقض حقوق خود در زندان اعتراض کرده و از آقای رحمان خواستار پیگیری جهت اعمال اصل تفکیک جرائم، دسترسی به وکیل انتخابی و پذیرش درخواست اعاده دادرسی پروندهاش شده است.
این زندانی در بخشی از نامه خود نوشته است: «آقای جاوید رحمان! با توجه به نامههایی که پیش از این برای شما نوشته بودم و پیگیریهایی که از جانب شما صورت گرفت، بازرسهایی از قوه قضاییه به نزد من آمدند و با چند سوال پوچ و بی ارزش که هیچ ربطی به خواستههای من نداشت با تمسخر گفتند ما به هیچ شخص و کشوری و حتی سازمان ملل هم پاسخگو نیستیم چه برسد به جاوید رحمان!»
این زندانی در نامه خود آورده است که او در زندان لاکان رشت امنیت جانی ندارد و طی دو ماه اخیر با “چراغ سبز و حمایت مسئولین زندان” سه بار توسط زندانیان جرائم خشن مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.
آقای درویش با اشاره به وضعیت نامساعد جسمانی خود عنوان کرده است: سیستم دفاعی بدنم روزبهروز ضعیفتر و جسمم روز به روز لاغرتر می شود؛ بخاطر ایجاد عفونت از ناحیه سر، چند ماهی است که دچار سرگیجه و سردردهای شدیدی می شوم، مصرف دارو هم کارساز نبوده و تاکنون درمان نشدهام.
او در بخش دیگری از این نامه افزوده است: «آقای جاوید رحمان! من بارها در نامههایی که برایتان ارسال کردهام، گفتهام که بنده بخاطر اطلاعاتی که ناخواسته از آنها مطلع شدهام، از دست کارشناسان اداره اطلاعات رشت به اسامی مستعار “ناصری”، “حسینی”، “حاجی رضا” و “مبشری”، امنیت جانی ندارم که بدین منظور اصلیترین و مهمترین درخواست به حق و قانونی من این است که طبق قانون تفکیک جرائم، من را از زندانیان جرائم خشن جدا کرده و به محل نگهداری زندانیان سیاسی زندان اوین و یا زندان رجاییشهر انتقال دهند، حق داشتن وکیل انتخابی را به من بدهند و همچنین اعاده دادرسیام را قبول کرده تا از خود دفاع کنم.»
وی در بخش پایانی نامه خود خطاب به گزارشگر ویژه سازمان ملل آورده است: «آقای جاوید رحمان! در آخر میخواهم از شما به عنوان یک برادر بزرگ درخواست کنم؛ اکنون که زنده هستم و اتفاق ناگوار و جبران ناپذیری برایم رخ نداده، در حد توان خود خواستههایم را پیگیری و از من حمایت کنید، چرا که بعد از مردنم، بیانیهها محکوم کردنها و مصاحبهها هیچ سودی به حال من و خانوادهام ندارد، هرچند که من خیلی وقت است خود را برای مرگ آماده کردهام.»
حمزه درویش، زندانی ۲۸ ساله اهل تالش پیشتر در اظهاراتی عنوان کرده بود که در سال ۹۳ نیروهای یک گروه بنیادگرای مستقر در سوریه با فریب، او را به ترکیه کشانده و سپس به سوریه منتقل کردهاند. مدتی را در زندان داعش بوده و سپس با دریافت امان نامهای از سفارت ایران در ترکیه به ایران فرار کرده و خود را به نیروهای امنیتی معرفی کرده است.
حمزه درویش پس از یک سال آزادی با قرار وثیقه مجددا بازداشت و در دادگاهی پر ابهام به ۱۵ سال حبس محکوم شده است. آقای درویش در تاریخ ۲۲ اردیبهشت سال گذشته از زندان رجایی شهر کرج خارج و به زندان لاکان رشت منتقل شد. وی در تاریخ ۹ مهرماه ۹۹ برای دومین بار از زمان انتقال به زندان لاکان رشت به یکی از سلولهای انفرادی این زندان منتقل و نهایتا در تاریخ ۲۳ آذرماه ۹۹ به سالن ۱۰ این زندان منتقل شد.