جمعی از خانواده‌های زندانیان سیاسی با صدور بیانیه‌ای، تاکید کردند که «ستم‌های مستمر به زندانیان سیاسی هم‌چنان ادامه دارد و از شر حامیان کودتاگران و اختلاس‌گران مدعی پاک‌دستی و غارت‌گران بیت‌المال، تنها باید به خدای یگانه قهار پناه برد.»
به گزارش «کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی»، متن این بیانیه که وب‌سایت کلمه آن را منتشر کرده، به شرح زیر است:
به نام خدا
مردم شریف ایران
دوست داشتیم در آستانه توافق در مذاکرات هسته‌ای، همراه با همه ایرانیان وطن‌دوست و صلح‌طلب خود را آماده سرور همگانی کنیم. دوست داشتیم همه تلخی‌های این سال‌های ستم را به شکرانه موفقیت دولت تدبیر و امید در عرصه دیپلماسی و سیاست خارجی به دست فراموشی بسپاریم. دوست داشتیم دست‌کم در این هفتمین رمضانی که از کودتای انتخاباتی ۸۸ می‌گذرد طعم شیرین رأفت و مدارا را بچشیم، زخم‌های کهنه‌مان را خود تیمار کنیم. اما دریغ که تازیانه ستم هم‌چنان آزادگان دربند و خانواده‌های درد کشیده‌شان را می‌نوازد. هم‌چنان زندانیان سیاسی چون مجیز نمی‌گویند و دست از عدالت‌طلبی و حق‌گویی برنمی‌دارند و تسلیم ظلم بی امان نمی‌شوند، از حقوق اولیه‌شان محرومند. و هم چنان همه اعضای خانواده‌های زندانیان سیاسی همراه با عزیزان مظلوم‌شان شکنجه روحی می‌شوند. وا اسفا که همه این‌ها در کشوری انجام می شود که پسوند اسلامی را یدک می‌کشد. کشوری که قرار بود مدل حکومتی به اصطلاح وام گرفته از زمام‌داری مولای متقیانش الگوی جهانیان باشد و اینک عبرت است!
هنوز نه فقط بازجوهای سپاه بلکه به نام بازجوهای وزارت اطلاعات دولت منتخب اعتدال‌گرا فرزندان این دیار را وقت و بی‌وقت فرا می‌خوانند و کینه‌توزانه بازخواست می‌کنند و تقاص هم‌دلی و هم‌زبانی با دولت تدبیر و امید را از آنان می‌کشند. هنوز در زندان‌ها درهای آهنین سلول‌های انفرادی به روی زندانیان سیاسی بی‌گناه قفل می‌شود. هنوز بازداشت‌های موقت به درازا می‌کشد. هنوز بازجویی‌ها نفس‌گیر است. هنوز محرومیت برخی زندانیان بند ۲۴۰ از هواخوری معمول موجب حیرت ماست! هنوز دادگاه‌ها با تأخیرهای بی دلیل برگزار می شود یا نمی شود و کسی هم خود را ملزم به پاسخ‌گویی نمی‌داند. هنوز به بهانه‌های واهی حکم‌های سنگین می‌دهند. هنوز بازجوها برای صدور حکم فرمان می دهند و مداخله می‌کنند و فضولی می‌کنند. هنوز معدود قاضی‌های به مزدوری شناخته شده دین به دنیا فروخته با بازجوها هم‌دستی می‌کنند، متهمین بی‌گناه‌شان را به اعتراف ملزم می‌کنند تا مستندات لازم برای صدور احکام ظالمانه‌شان داشته باشند و آن‌ها را در صورت عدم همکاری تهدید به صدور حکم‌های سنگین‌تر می‌کنند. هنوز پدر و مادرها تهدید می‌شوند. همسرها و فرزندان تهدید می شوند. هنوز دروغ می‌گویند، تهمت می‌زنند، توهین می‌کنند. هنوز زنان جوان را توصیه به طلاق و جدایی از همسران ستم دیده‌شان می‌کنند. هنوز کینه‌توزی تنها دلیل صدور احکام سنگین است.
هنوز باید زندانیان سیاسی و خانواده‌هایشان حقوق مسلم و اولیه‌شان را تمنا کنند. هنوز مردان خُرد بی‌خرد تکیه زده بر کرسی قضاوت، بزرگان را به زعم خود مجازات می‌کنند و به واقع هیزم آتش سوزنده جهنم را برای خویش مهیا می سازند.
هنوز عزیزانی را که حکم‌شان به پایان رسیده به بهانه‌های واهی در محبس نگاه می‌دارند. هنوز در دستگاه قضای کشور اسلامی‌مان انسانیت و شرف و مسلمانی واژه‌های گم‌شده‌اند وقتی که اشک چشم مادران و پدران پیر و بیمار و همسران منتظر و فرزندان بی‌قرار اندک تأثری در دل بیمار آنان که باید حکمی به عدالت امضا کنند، نمی‌گذارد. هنوز دادستان در برج عاجش نشسته و بندگان عزیز و کریم خدا را از بالا می‌نگرد و کوچک می‌بیند و خود را بزرگ می‌پندارد و مقامش را جاودان و عمرش را باقی و جانش را مانا می انگارد.
هنوز سیاست النصر بالرعب را برای ساکت کردن منتقدان و ایجاد خفقان کارآ می‌دانند هنوز می‌گیرند و می‌برند و می‌بندند. هنوز برای خانواده‌هایی که وضعیت عزیزان‌شان را روشنگری می‌کنند به جرم تبلیغ علیه نظام حکم تعزیری می دهند تا از بقیه چشم زهر بگیرند. هنوز خود سیاه‌کاری می‌کنند و دیگران را به سیاه‌نمایی متهم می‌کنند. هنوز هم …
این همه ستم در کشوری برقرار است که مسئولانش برای ظلمی که به مردمان کشورهای همسایه می شود اشک تمساح می‌ریزند. مانند پدری که ستم به اهل خانه‌اش را روا می‌دارد و مدافع حقوق از دست رفته اهل و عیال همسایه است!
و ما خانواده‌های زندانیان سیاسی از شر همه این ستم‌های مستمر از جانب حامیان کودتاگران مدعی پاک‌دستی و اختلاس‌گران و غارت‌گران بیت‌المال و ایادی‌شان تنها به خدای یگانه قهار پناه می بریم و خودمان و عزیزان‌مان را به او می‌سپاریم که وعده فنای ستم و ستمگران را داده است. به هم او که یاری خواستن مظلوم در برابر ستمگران را و بلند کردن صدای فریادش را می‌پسندد و توصیه می‌کند. هم او که پناه‌گاه مظومان است.
هم‌وطنان عزیز
ما خانواده‌های زندانیان سیاسی با نگاشتن این سطور خواستیم به شما عزیزان یادآور شویم که در سالی که به نام هم‌دلی و هم‌زبانی با دولت نام‌گذاری شده است، اقتدارگرایان تمام توش و توان‌شان را به کار گرفته‌اند که دولت را در عرصه سیاست داخلی ناکارآمد جلوه دهند. افسوس که اگر فساد به قوه مقننه راه نیافته بود و نمایندگان مجلس به گرفتن مال حرام عادت نکرده بودند می‌توانستیم انتظار داشته باشیم که وظیفه نظارتی‌شان را خوب انجام دهند و پاسخ این‌همه بی‌عدالتی را از قوه قضائیه بطلبند اما افسوس که نمایندگان واقعی مردم به خانه ملت راه نیافته‌اند و اینک باید مخاطب نوشتارها و گفتارهای ما مظلومان خود شما مردم آگاه و دردآشنا باشید. و کاش رئیس‌جمهور محترم برای دفاع از حقوق ملت با تذکر قانونی اساسی به این وظیفه خطیر خویش نیز توجه بیشتری نشان می داد.
و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون
جمعی از خانواده‌های زندانیان سیاسی
لیالی قدر رمضان المبارک ۱۴۳۶