چند تن از زندانیان سیاسی محبوس در بند ۸ زندان اوین در نامهای مشترک، ضمن اعتراض به طرح جدید قطع بیمه هزینه‌های درمانی زندانیان؛ مردم ایران، سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی و حقوق بشری را برای “جلوگیری از وقوع فاجعه‌ایی هولناک در زندانهای کشور” به استمداد طلبیده و از آنها خواستند؛ “با اعتراض به قوه قضاییه و دولت و سازمان زندانها، آنها را مقید به انجام وظایف قانونی خود در قبال جان و سلامتی زندانیان سیاسی و غیر سیاسی کنند.”
پیش‌تر نیز جمعی دیگر از زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین نامهای با عنوان “قتل خاموش و تدریجی زندانیان سیاسی در اثر عدم رسیدگی مسئولین دستگاه قضائی” نوشته‌بودند.
چند زندانی سیاسی محبوس در بند ۸ زندان اوین به نامهای جعفر عظیم زاده، علیرضا گلیپور، سهیل عربی، ناصر فهیمی، روح الله مردانی، مطلب احمدیان و محسن حاجی محمدی، در نامهای که به صورت فراخوان نسخه‌ای از آن در اختیار کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی قرار گرفته، نوشته‌اند: ”فردا برای جلوگیری از مرگ دردناک و خاموش هزاران زندانی بیمار دیر است”.
متن کامل این فراخوان را بخوانید:
”طرحی که از اواخر سال گذشته در مورد هزینه های درمان زندانیان در زندان اوین و سایر زندانهای کشور به اجرا در آمد، چنان غیر قانونی، غیر انسانی و اجرای آن برای ما زندانیان سیاسی امضا کننده این بیانیه، ناباورانه بود که آن را سلیقه ای و موقت ارزیابی و تلاش کردیم با اعتراضات فردی و رودررو در داخل بندها در مقابل آن ایستادگی کنیم. اما با گذشت حدود هفت ماه از اجرای این طرح و عدم توجه به اعتراضات ما در داخل زندان و مشاهده زندانیانی که منتظر تشدید بیماری و رسیدن به پای مرگ و سپس اعزام اورژانسی به بیمارستان هستند چاره ایی جز گسترش اعتراض خود و دادخواهی از افکار عمومی ندیدیم. بر اساس این طرح که با زیر پا گذاشتن ماده های ۱و۲ و ۸ آئین نامه اجرایی بیمه درمان زندانیان و بطور کاملا غیر قانونی از سوی سازمان زندانها در حال اجراست، همه زندانیان سیاسی و غیر سیاسی، به هر نوع بیماری معمولی و یا حاد و کشنده ایی مبتلا گردند و نیاز به درمان داشته باشند، چنانچه شخصا قادر به پرداخت هزینه های ویزیت و سایر مراحل درمان خود نباشند، سازمان زندانها از اعزام آنها به بیمارستان خودداری و فقط آن دسته از زندانیان را به بیمارستان اعزام می‌کند که هزینه ویزیت و درمان خود را شخصا پرداخت نمایند، در غیر این صورت آنان باید منتظر پیشرفت بیماری و سکته و بیهوشی و اغما و قرار گرفتن در وضعیت اورژانسی و در حال مرگ باشند تا سازمان زندانها هزینه اعزام و درمان آنها را چنانچه زنده ماندند و به بیمارستان رسیدند تقبل کنند.
اجرای این سیاست غیرقانونی، تعرض به جان و سلامتی صدها هزار انسانی است که از سویی به دلیل وضعیت وخیم بهداشت و سو تغذیه مفرط در زندانهای کشور، در معرض ابتلا به انواع بیماریهای خطرناک قرار دارند و از طرف دیگر به دلیل محرومیت از داشتن ریالی درآمد، فاقد هرگونه امکان مالی برای مداوا با هزینه شخصی هستند.
بدون تردید، در نتیجه تداوم اجرای این سیاست، جان هزاران زندانی سیاسی و غیر سیاسی بیمار بطور بسیار جدی و جبران ناپذیری به خطر خواهد افتاد بطوری که فی الحال در طول چند ماهی که از اجرای آن گذشته است دهها زندانی سیاسی و غیر سیاسی بیمار در زندان اوین، بدون درمان و در شرایط دردناک و بسیار مخاطره آمیزی به حال خود رها شده اند و از اعزام آنها به بیمارستان به دلیل نداشتن هزینه ویزیت و درمان جلوگیری میشود.
عدم درمان زندانیان بیمار و رها کردن آنان به حال خود، محکوم کردن هزاران انسان به مرگی تدریجی و دردناک، عملی به غایت ضد انسانی است که می باید به فوریت متوقف گردد.
ما زندانیان سیاسی امضا کننده این بیانیه، مردم آزاده ایران و سازمان‌ها و نهادهای داخلی و بین المللی و حقوق بشری را برای جلوگیری از وقوع فاجعه ایی هولناک در زندان های کشور به استمداد می طلبیم و از آنان می‌خواهیم با اعتراض به قوه قضاییه و دولت و سازمان زندانها، آنها را مقید به عمل به وظایف قانونی خود در قبال جان و سلامتی زندانیان سیاسی و غیر سیاسی بکنند. فردا برای جلوگیری از مرگ دردناک و خاموش هزاران زندانی بیمار دیر است.
اسامی امضا کنندگان:
جعفر عظیم زاده
علیرضا گلیپور
سهیل عربی
ناصر فهیمی
روح الله مردانی
مطلب احمدیان
محسن حاجی محمدی