زانیار مرادی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام در زندان رجایی‌شهر کرج به یاد پدرش، اقبال مرادی که سه‌شنبه ٢٧ تیرماه۱۳۹۷، هدف حمله تروریستی قرار گرفت و جان باخت، زخمه بر سه‌تار می‌زند و می‌نوازد.
مطلبی که در ادامه این ویدئو آمده به بهانه سه‌تار نوازی زانیار مردای، زندانی سیاسی محکوم به اعدام منتشر شده‌است؛
http://https://youtu.be/jKNFyw6mOQs
اقبال مرادی، از فعالان سرشناس سیاسی کُرد و از مدافعان حقوق بشر مخالف اعدام، ساکن پنجوین کردستان عراق، بود که هدف حمله تروریستی قرار گرفت و جان باخت.
بر اساس گزارش‌هایی که پیش‌تر منتشر شد، پیکر بی‌جان اقبال مرادی، فعال سیاسی اهل مریوان، حوالی ساعت ۲۳:۳۰ سه‌شنبه شب ٢٧ تیرماه۱۳۹۷، در اطراف رودخانه پینجوین شناسایی شد و به گفته شاهدان عینی بر روی بدن اقبال مرادی اثر سه گلوله دیده شد.
«زانیار مرادی»، زندانی سیاسی کُرد، فرزند «اقبال مرادی» متولد ۶۶ ساکن شهر «مریوان»، در ۱۴ مردادماه ۱٣٨٨، توسط نیروهای «اداره اطلاعات شهر مریوان» بازداشت شد و به بازداشتگاه «ستاد خبری اداره اطلاعات شهر سنندج» منتقل شده است.
او پس از تحمل شکنجه‌های جسمی و روانی، به «بند ۲۰۹ زندان اوین» منتقل گردید و پس از نزدیک به یک ماه و نیم حبس، بدون برخورداری از حق ملاقات و تماس با خانواده در «شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران» به ریاست «قاضی صلواتی» و به اتهام “قتل پسر امام جمعه مریوان” و “عضویت در حزب کومه‌له” محاکمه و به اعدام محکوم شد. اعتراض این زندانی به حکم صادره، بی‌نتیجه بوده و در ۱٨ تیرماه ۱٣۹۰، پس از بررسی پرونده از سوی «دیوان عالی کشور» این حکم تایید و یک روز پس از آن به «دایره اجرای احکام زندانی رجایی شهر کرج» ابلاغ شد.
وی در حال حاضر در زندان رجایی‌شهر به سر می‌برد.
زانیار مرادی، زمانی که با خبر قتل پدرش مواجه شد، آن‌را “واقعیت تلخ زندگی” که به وقوع پیوسته‌است، نامید.
زانیار مرادی، ۲۸تیرماه ۱۳۹۷ از زندان رجایی‌شهر نوشت: «در کمال ناباوری، شهادت پدر گرانقدر و اسطوره مقاومت خود را بعد از تحمل ده سال حبس و حکمی ناعادلانه و غیرانسانی اعدام، شنیدم؛ که گویا مورد اصابت گلوله از سوی افراد ناشناس قرار گرفته و رهسپار کاروان شهیدان راه آزادی شده است.»
زانیار مرادی، پس از وقوع واقعیت تلخ زندگی‌اش، به مادرش نامه نوشت. او در نامه‌ای که به مادرش نوشته گفت: “مدت‌هاست صدای تو را نشنیده‌ام و هر روز دلتنگ‌تر از دیروز می‌شوم” وی از مادرش خواست که اجازه ندهد آتش انتقام درش روشن شود و کمک کند تا اقبال مرادی در وجود “دیده”، خواهرش متولد گردد.
زینب جلالیان یکی از زندانیان سیاسی محکوم به حبس ابد به زانیار مرادی با انتشار نامه‌ای پس از ترور اقبال مردای گفت: «زانیار عزیز زخم‌های خود را به تو پیشکش می‌کنم، این بهترین چیزی است که زندگی به من داده است. زیرا هر کدام از آنان نشانه گامی به پیش است در راه جانباختگان راه آزادی که همچون سروهای همیشه سبز سرزمینمان هستند.»
وی در نامه‌ی خود از پیمانی دوباره سخن راند و نامه‌اش را اینگونه به اتمام رساند: «من ضمن محکومیت این ترور، در پشت میله‌های زندان پیمانی دوباره می‌بندم که تا محقق شدن اهداف این جانباختگان که چیزی جز آزادی نیست، به مبارزه خود ادامه دهم.»
آتنا دائمی، فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، نیز از جمله کسانی است که طی نامه‌ای، ترور و کشته شدن اقبال مرادی به شدت محکوم کرد و از شناختی که نسبت به اقبال مرادی و فعالیت‌ها و مجاهدت‌هایش برای کردستان دارد نوشته‌است.
در قسمتی از نامه آتنا دائمی آمده‌است: “مرگ تلخ و در عین حال شیرین برای مبارزی چون اقبال مرادی را به خانواده شریف وی و مردم عزیز کردستان و خصوصا زانیار مرادی تسلیت عرض می‌کنم.
در تمام این سالیان او را به طرق مختلف اعدام کردید،کافیست، او را به حال خود بگذارید و رهایش کنید!”
زهرا سادات ابراهیمی، فعال مدنی و از هواداران محمدعلی طاهری نیز از شمار افرادی است که خطاب به زانیار گفت: “به احترامت تمام قد می‌ایستم”
زهرا ابراهیمی به زانیار مرادی در نامه‌اش نوشته‌بود“طلوع صبح صادق نزدیک است صبحی که با خورشید زیبای انسانیت دل‌های همه مان روشن می‌شود.”
اگر علاقه‌مند هستید که با امضا در یک پتیشن، برای شکستن حکم اعدام زانیار مرادی، قدمی بردارید، از اینجا بازدید کنید.
در مورد زانیار مرادی بخوانید.