١٢ تن از زندانیان سیاس زندان رجایی‌شهر کرج به مناسبت ٢۵ آوریل , روز جهانی مخالفت با اعدام فراخوان داده و از عموم مردم درخواست کردند که از هر راه ممکن، از جمله میتینگ های اعتراضی کمپین های گوناگون و بحث و گفت و گو ، اعتراض جدی خود علیه اعدام، را اعلام نمایند.
در بخشی دیگری از این فراخوان مشترک آمده که « حکم ضد انسانی از بازجو و یا قاضی ، زندانبان، مسئولین قوه قضائیه ، امور انتظامی ، نظامی و امنیتی تا شخص ولی فقیه که در تولید این چرخه ضد بشری نقش اصلی را دارند ، به دنبال هر چه داعشی تر کردن ، جامعه کشور، و بلکه منطقه هستند و حتی برای فرافکنی بحرانهای خود آفریننده، از گسترش جنگ و خونریزی بیشتر در منطقه و ایران استقبال میکنند.»
متن این فراخوان مشترک این زندانیان که در اختیار “کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی”قرار گرفته عینا درپی می‌آید:
۲۵ آوریل همزمان با ۵ اردیبهشت ماه روز جهانی مخالفت با اعدام است.امروز کشور ما نسبت به جمعیت،در صدر کشورهایی است که در آن به بهانه های گوناگون از جمله، قصاص، مبارزه با قاچاق مواد مخدر، و اعتقادات عقیدتی سیاسی، هر روز انسان هایی را به دار می آویزند، تراژدی وحشتناکی است که هزاران انسان در زندان ها در انتظار اعدام هستند و هر لحظه منتظرند تا آنها را از درون سلول های مخوف بیرون بکشند و به دار بیاویزند.درست مثل گوسفندانی که به سلاخ خانه میبرند.با این تفاوت که گوسفندان از سرنوشت خود و زجر که قرار است تحمل کنند، آگاهی ندارند، اما این انسان های محکوم به اعدام، هر لحظه با کابوس طناب و چوبه دار و جرثقیل زندگی کرده و با شنیدن هر خبری از اعدام کسی، همان سرنوشت را برای خود تصور می کنند.
وقتی بدانیم فقط طی دو هفته گذشته ۸۰ نفر در زندان های این رژیم ضد انسانی، به دار آویخته شده اند، عمق این تراژدی برای بشریت، محکومین به اعدام، خانواده های آنها و همبندی هایشان، روشن تر می شود.
فاجعه قصاص و اعدام صرفا به جنبه مذکور، محدود نمیشود. بازتاب روانی و اجتماعی این خشونت، طلبی آشکار، حس انتقام کشی،بیرحمی و توحش را بین افراد و اجتماع باز تولید میکند. یک نمونه کوچک از آثار مخرب این فرهنگ داعشی گری این است که مثلا در زندان رجایی شهر و قزل حصار که بالغ بر چندهزار و به مدت چند سال در انتظار لحظه مرگ به سر میبرند ، خواسته و ناخواسته در درون بندهای زندان، مرتکب هر نوع جنایت از جمله قتل یک یا چند همبندی، میشوند تا با تشکیل شدن پرونده جدید، مرگ آنها به عقب بیفتدیا انتقام خود را از جامعه بگیرند.در حالی که زندانیان سیاسی و عقیدتی محکوم به مرگ، ، ناخواسته آثار مخرب روحی ناشی از حکم اعدام، را به دوستان، خانواده و جامعه انتقال میدهند و از این رو است که در جامعه ای مثل ایران که آمار اعدام وحشتناک است، دامنه خشونت و نا امنی اجتماعی روز افزون است.
حکم ضد انسانی از بازجو و یا قاضی ، زندانبان، مسئولین قوه قضائیه ، امور انتظامی ، نظامی و امنیتی تا شخص ولی فقیه که در تولید این چرخه ضد بشری نقش اصلی را دارند ، به دنبال هر چه داعشی تر کردن ، جامعه کشور، و بلکه منطقه هستند و حتی برای فرافکنی بحرانهای خود آفریننده، از گسترش جنگ و خونریزی بیشتر در منطقه و ایران استقبال میکنند.
به همین دلیل است که کارزار همگانی مخالفت با اعدام، می بایست هر چه بیشتر، جامعه را از بازتولید ناامنی و خشونت ، به دلیل رفتار حاکمان در اعمال شکنجه، خشونت ، اعدام و قصاص آگاه سازد و از هر راه ممکن، از جمله میتینگ های اعتراضی کمپین های گوناگون و بحث و گفت و گو ، اعتراض جدی خود علیه اعدام، را اعلام نمایند.همراهی و همدلی با خانواده های قربانیان و تاکید ملی بر قانون جایگزین اعدام،و به ویژه مخالفت بین المللی با اعدام های عقیدتی و سیاسی،از اولویت های کارزار همگانی مخالفت با اعدام در شرایط کنونی است.
زندانیان سیاسی ایران – زندان رجایی شهر – ۳ اردیبهشت ۹۴
۱-فرید آزموده ۲-امیر امیرقلی ۳-سهیل بابادی ۴- محمد جراحی ۵-ایرج حاتمی ۶-خالد حردانی ۷-افشین حیرتیان ۸-شاهرخ زمانی ۹- مهدی شاندیز ۱۰-سعید شیرزاد ۱۱- حشمت اله طبرزدی ۱۲- علیرضا فراهانی