اطلاعیه مطبوعاتی عفو بین‌الملل: «ده‌ها زن به خاطر اعتراض مسالمت‌آمیز به حجاب اجباری مورد خشونت قرار گرفته‌اند و اکنون در معرض خطر احکام طولانى حبس هستند.»
از ۶ دی ۱۳۹۶ تاکنون بیش از ۳۵ زن تنها در تهران به خاطر اعتراض مسالمت‌آمیز به حجاب اجبارى مورد حملات خشونت آمیز و دستگیرى و بازداشت قرار گرفته‌اند.
دست کم دو نفر از زنان معترض، نرگس حسینى و شاپرک شجرى زاده، متهم به «تشویق به فساد و فحشا» شده‌اند که مجازات آن بین یک تا ۱۰ سال زندان است.
زنان معترض مورد شکنجه و دیگر رفتارهاى بی‌رحمانه، غیرانسانى و ترذیلى قرار گرفته‌اند. به گفته وکیل شاپرک شجرى‌زاده اعلام کرده که او در بازداشتگاه وزرا تحت شکنجه از جمله ضرب و شتم قرار گرفته‌است و ماموران در چندین نوبت یک ماده ناشناخته را با زور و اجبار به او تزریق کرده‌اند. شاپرک شجرى‌زاده در حال حاضر در زندان شهر رى (قرچک)، بدون دسترسى به وکیل، نگهدارى مى شود و اعتصاب غذا کرده است.
در ۳ اسفند، یک کلیپ در فضای مجازی منتشر شد که نشان می‌دهد یک مامور نیروی انتظامی یک زن معترض به حجاب اجباری را از بالای سکویی که به روی آن ایستاده بود به پایین هل می‌دهد و سپس پلیس او را با خشونت دستگیر می‌کند. نام این زن مریم شریعتمداری گزارش شده و هم‌اکنون در زندان قرچک ورامین است.
مادر مریم شریعتمدارى، میترا جمشیدزاده هم در روز جمعه ۴ اسفند دستگیر و به مدت ۳۰ ساعت در بازداشتگاه وزرا بازداشت شد. وکیل او اعلام کرده است که او پس از پافشارى براى کسب اطلاعات در مورد وضعیت و مکان نگهدارى دخترش، مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.
روز شنبه ۵ اسفند، همراز صادقی توسط یک لباس شخصی مورد ضرب و شتم قرار گرفت و بازداشت شد. یک شاهد عینی گفته‌است که دست او بعد از این رفتار خشونت‌آمیز شکسته شد.
بر اساس قوانین بین‌المللی، قانون حجاب اجباری نقض آشکار تعدادی از مفاهیم کلیدی حقوق بشر است. این قانون به شدت تبعیض‌آمیز است چرا که زنان و دختران را به طور مشخص و مستقیم هدف می‌گیرد. این قانون همچنین ناقض حقوقی همچون آزادی بیان، اندیشه و مذهب، حفظ حریم خصوصی و حقوق مشخص کودکان است. مقامات ایران با اجبار زنان و دختران به پوشاندن موهایشان، به شان و کرامت انسانی زنان نیز عمیقا آسیب رسانده و از لحاظ حقوقی مرتکب رفتار بی‌رحمانه، غیرانسانی و ترذیلی شده‌اند که در قوانین بین‌المللی مطلقا ممنوع است. اجرای قانون حجاب اجباری در عمل با دستگیری‌ها و بازداشت‌های خودسرانه و رفتارهای خشن و تحقیرآمیز همراه بوده است. این رفتارها هنگامی که باعث درد یا رنج شدید روانی یا فیزیکی شوند، شکنجه محسوب می‌شود.